Tom, Rozdzial

 1  I,2  |     Czeladź usłyszawszy dzwonek wypadła przed sień, by pana witać,
 2  I,5  |  rozległy się na nowo. Szlachta wypadła przed ganek i siadała co
 3  I,7  |    Kmicic rozłożył ręce, szabla wypadła mu z nich na ziemię... i
 4  I,8  |      jechać... jechać!..~Wróżba wypadła znów pomyślnie.~- Konie
 5 II,4  |       oko w oko - nagle głownia wypadła z rąk Józwy, rozsypując
 6 II,19 | spieszniej, aż wreszcie na stół wypadła paczka opłatków.~Wówczas
 7 II,42 |  dotrzymywać kroku. Potem zasię wypadła jazda i zajechała go z boku.
 8 III,15|         Wisły.~Tym zaś ostatnim wypadła najcięższa robota, wszystkie
 9 III,15|    rzeziach, że gdy konieczność wypadła, stawał z innymi, a nawet
10 III,15|     buława marszałkowska z ręki wypadła. Tymczasem straszliwa ciżba
11 III,32|    wyprowadził na ganek; Anusia wypadła za nimi.~Wtem tłumy ludzi