Tom, Rozdzial

 1  I,16 |   książęcej mości!~Radziwiłł wsparł dłonie na kolanach i zamyślił
 2  I,25 |       i krzyknął:~- Alt!~Koń wsparł się czterema nogami i stanął
 3 II,11 |      Lisola nie odrzekł nic. Wsparł głowę na ręku i zamyślił
 4 II,24 |     i z nikim. Jan Kazimierz wsparł jeszcze silniej rumaka ostrogami
 5 II,41 |     tylko wyciągnąwszy rękę, wsparł dłoń na głowie wachmistrza -
 6 III,1 |  swoją laudańską chorągwią i wsparł królewicza duńskiego Waldemara;
 7 III,3 |    łokcie rozszerzył, dłonie wsparł na kolanach i rzucając głową
 8 III,4 | któren ręce opuścił i czołem wsparł się na karku końskim. Na
 9 III,11|    Wołodyjowskiego i Kmicica wsparł Wańkowicz, który blisko
10 III,26|     i rzuciwszy się na ławę, wsparł w milczeniu głowę na dłoniach.~
11 III,32| znowu, głowę swą wynędzniałą wsparł o stallę i przymknął powieki