Tom, Rozdzial

 1  I,3  |        soboli kołpaczek z czaplim wichrem, wesół był, ochoczy i tak
 2  I,3  |       orszański porwał ją i pędzi wichrem, a ona, mdlejąca, nie ma
 3  I,6  |  Rzeczypospolitej domy, ogarnięte wichrem niezgody, poglądały na się
 4  I,10 |   wzburzał się, uciszał jak morze wichrem smagane, gdy pospolite ruszenie
 5  I,26 |        majdanu na drogę i pomknął wichrem ku Pilwiszkom.~- Łapaj!
 6 II,42 |        ćma padła jak łan położony wichrem; olbrzymi lud przejechał
 7 III,1 |          podnosił i szedł razem z wichrem, aż hen! ku południowi Rzeczypospolitej.~
 8 III,6 |          zamachem odwalił i biegł wichrem, oczy na nowo w króla utkwiwszy.~
 9 III,9 | zwietrzywszy bój w oddali, lecą z wichrem na prześcigi. Nigdy, nawet
10 III,21|          wypada na korytarz, leci wichrem i wpadłszy na oficera wykrzykuje:~-
11 III,27|           statek gnany gwałtownym wichrem idzie wśród fal. Już, już