Tom, Rozdzial

 1  I,9  |   samego siebie ofiarował...~Tu westchnął poczciwy pan Michał i mruknął:~-
 2  I,13 |  Kiejdanach znaleźć.~Pan Michał westchnął patrząc na niego i gdy Kmicic
 3 II,4  |      bystro na Kmicica, po czym westchnął i rzekł:~- Takie teraz czasy,
 4 II,18 | senatorskiego rodu i inni; więc westchnął na chwilę za nimi.~"Zdaliby
 5 II,19 |       śmiercią.~Ksiądz Kordecki westchnął:~- Musiały go prochy na
 6 II,28 |         stamtąd wydłubie.~Na to westchnął pan Wołodyjowski i odparł:~-
 7 II,28 |      przybytek!~Tu pan Rzędzian westchnął i rzekł:~- Bo oprócz obrazy
 8 II,32 |         czytał dalej. Po chwili westchnął.~- Mógłby Radziwiłł być
 9 III,26|     może na nasz własny.~Kmicic westchnął.~- W miłosierdziu bożym
10 III,27|  Taurogach został. ~Mały rycerz westchnął i wąsikami ruszył.~- Nie
11 III,27|    prezydia nadybię.~Pan Michał westchnął:~- Ej, poszedłbym z tobą