Tom, Rozdzial

 1  I,4  |   miodu z barci? Ale po co się spieszyć? Czy to nie lepiej zobaczyć,
 2  I,19 |        do wojewody witebskiego spieszyć, poszli na Podlasie do owych
 3  I,19 |        W każdym razie należało spieszyć co tchu na ratunek Kiejdanom.
 4 II,11 |    królewska mość rozkazuje mi śpieszyć, więc trochę wypocząwszy
 5 II,39 |     aby Czarnieckiemu z pomocą spieszyć.~Tego samego zdania był
 6 II,41 | zapłociach pieją... Trzeba się spieszyć, bom też chory i odpocznienia
 7 III,4 |       dni, nie potrzebujem się spieszyć.~Jakoż gdy znowu zagłębili
 8 III,9 |    mniejsze prezydia nie mogły spieszyć na pomoc, bo nie mogły wychylać
 9 III,22|        lub trzy, musiał bowiem spieszyć do Prus Królewskich, do
10 III,23|        do kogoż on się tu może spieszyć? Powiedz, czy ja nie głupia?~
11 III,27|   podskarbi powinien był tylko spieszyć się, aby nastąpić na nieprzyjaciela