Tom, Rozdzial

 1  I,17 |       wozie spali wszyscy głębokim snem, żołnierze kiwali się także
 2  I,17 |           czapce pana Zagłoby spał snem sprawiedliwego pan Roch
 3 II,1  |         żołnierzy śpiących twardym snem pod chatą.~Wtem drzwi się
 4 II,14 |        sądzić, że ten człowiek śpi snem słodkim i lekkim; lecz cicha
 5 II,23 |         utrudzony król bezpiecznym snem na własnej ziemi.~Tegoż
 6 II,34 |        rzucił się na łoże i zasnął snem kamiennym.~Nazajutrz wstał
 7 III,1 |            zaś żołnierstwo zasnęło snem twardym, bo od dawna po
 8 III,6 | Wycieńczone, zgłodniałe i zmorzone snem pułki ledwie maszerowały.
 9 III,7 |            wojłokach i wnet usnęli snem sprawiedliwych.~Lecz w godzinę
10 III,9 |             Obok nich spali, ujęci snem wiecznym, kanonierowie,
11 III,30|          zasnęli wszyscy kamiennym snem.~Sami zaś Tatarzy odłożyli