Tom, Rozdzial

 1  I,3  |          Poczuła słodką niemoc i zdało jej się, że ten bojarzyn
 2  I,5  |     Rekuciowi, w oczy zaświecił, zdało mu się, że powieki nieszczęsnego
 3  I,13 |    zdobył... Ale na co by się to zdało, gdybyś miała do zakonu
 4  I,17 |       łapaj!~- To się na nic nie zdało. On na koniu waszej mości,
 5 II,13 |    mniejsze dzwoniły do wtóru, i zdało się że cała góra śpiewa
 6 II,17 |         tak wysoko, iż oblężonym zdało się, że szczyty ich leżą
 7 II,20 |        ze zdziwieniem dokoła, bo zdało mu się w pierwszej chwili,
 8 II,24 | wyobraźnię przechodzący. Szwedom zdało się, że góry runęły i zsypują
 9 III,15|        chętnie, bo wszystkim się zdało, że za tyle męstwa, za tyle
10 III,19|     chorągwie są jeszcze tu, nie zdało mi się naprzód ich wyprawiać.
11 III,24|        przeciąć odwrót.~Wszystko zdało się sprzyjać szwedzkim zamiarom.
12 III,25|        przeciąć odwrót.~Wszystko zdało się sprzyjać szwedzkim zamiarom.
13 III,27|        na drugiej stronie rzeki. Zdało się, że to w kuźnicach młoty
14 III,28|    zmruży w tym domu splamionym. Zdało jej się, że w ciemnych kątach
15 III,28|           bo tym prostym ludziom zdało się, że kiedy miecznik przyszedł
16 III,30|          aż krzyknął, bo zarazem zdało mu się, że słyszy jakiś