Tom, Rozdzial

 1 II,3  |  powiadają, że król jegomość na Śląsk się schronił, bo go wszyscy
 2 II,3  |       oblężeniu.~- Pojedziem na Śląsk.~- Ba, a jakże się przez
 3 II,7  |         swego narodu, uszedł na Śląsk, i sam Karol Gustaw dziwił
 4 II,8  |        obiecywał mi pojechać na Śląsk, porwać Jana Kazimierza
 5 II,9  |    Mówiono, że miał się udać na Śląsk. Niewielka to była pociecha,
 6 II,13 |    grzeczną partię zebrać... Tu Śląsk niedaleko i zaraz by się
 7 II,17 |    Millerowi wykręcić, zaraz na Śląsk do naszego pana ruszam.
 8 II,19 | żołnierz. - Niektórzy poszli na Śląsk. Inni mówili, że samemu
 9 II,20 |     rajtarów zapuszczały się na Śląsk, by imać tych, którzy się
10 II,23 |         biskupi.~- Nie wrócę na Śląsk, tak mi dopomóż święty Krzyż! -
11 III,32| Anielskiej wyratowan, do nas na Śląsk się udał i w powrocie naszym