Tom, Rozdzial

 1  I,10 |        samo na myśl przyszło, bo skinął głową i pożegnał rotmistrza.~
 2  I,10 |          jego znaczenie, po czym skinął ręką:~- Prócz tego mam słowo
 3  I,12 |     rządzić poczyna.~To rzekłszy skinął na pułkownika Ganchofa i
 4  I,17 |   niezwyczajna rzecz!~Pan Michał skinął na trębacza i wnet cichy
 5  I,18 |          przez chwilę, następnie skinął i wnet donośny odgłos trąbki
 6  I,20 |           sam pójdę:~Mały rycerz skinął na żołnierzy, którzy puścili
 7 II,23 | królestwo!~Król nie odrzekł nic, skinął tylko, aby mu konia potrzymano,
 8 II,24 |        zaświeciła mu w głowie, i skinął ręką, że chce mówić, a gdy
 9 II,25 |          rozradowany, spotniały, skinął na swego własnego marszałka-kredencerza. ~
10 III,27|         co dłużej się ukrywać!~I skinął na buńczucznego, a ów buńczuk
11 III,32|         Billewiczów!~Lecz ksiądz skinął ręką i począł czytać dalej