Tom, Rozdzial

 1  I,8 | niesłusznie. I u mnie serce nie ze skały, i obojętne na tyle wybornych
 2 II,13|      stanął na wzniesionym załomie skały i rzekł:~- Bramy piekielne
 3 II,13|    Czerwone światło oblało podnóże skały i wówczas to jasnogórcy
 4 II,13|          gdzieś między szczelinami skały.~- Teraz wolno? - krzyknął
 5 II,17|           mieszkająca w szczelinie skały, chodziła, jakoby na szyderstwo
 6 II,19|            poczniem?... Zębami tej skały nie zgryziem! Bogdaj zaraza
 7 II,24|           niezmierny. Dwie wysokie skały zamykały go z prawej i lewej
 8 II,24|         góral.~I przyskoczywszy do skały, przyłożył do niej ucho.~
 9 II,25|       drogi lub maluśkie pagórki i skały rozsiane po nizinie, lecz
10 II,25|           o ciemne ściany borów, o skały i urwiska i lecieć z wieścią
11 III,4|            się bitwie, jako strome skały górskie odzywają się grzmotom.~