Tom, Rozdzial

 1 II,40 |        ręce i tylko dzięki panu Sakowiczowi, podkomorzemu oszmiańskiemu,
 2 III,14|        panna Borzobohata kazała Sakowiczowi, by księcia zdradził, a
 3 III,16|         Paterson mówił. Równego Sakowiczowi zbrodniarza w świecie nie
 4 III,17|       Tymczasem, opowiedziawszy Sakowiczowi całą rozmowę z miecznikiem,
 5 III,18|   łapach jak niedźwiedź - mówił Sakowiczowi - ale też mnie wymęczył!
 6 III,23|         Za czym, zdawszy władzę Sakowiczowi, rzekł mu:~- Być może, iż
 7 III,23|    Brauna, który był koniecznie Sakowiczowi potrzebny.~Taurogi opustoszały
 8 III,23|       się nudzić i tym bardziej Sakowiczowi dokuczać. On zaś myślał,
 9 III,23|     pospólstwem czcią i powagą. Sakowiczowi żal było zostawiać Taurogi
10 III,23|   Taurogów nie ruszymy, jeszcze Sakowiczowi dokuczę w dodatku okrutnie.~-
11 III,28| Prostkami go usiekł. Da on panu Sakowiczowi i takim dziesięciu jak Sakowicz!...