Tom, Rozdzial

 1  I,8  |        Całe szczęście, że to nie pierwszyzna.~Ta myśl dodawała mu nadzwyczajnej
 2  I,9  |     rekuzy się nie powieszę, nie pierwszyzna mi, a uraz nie zwykłem chować.
 3  I,10 |      jeńcy pomyślą, że wam wojna pierwszyzna ! - rzekł pan Skoraszewski. -
 4 II,6  |          nieobronnemu grożą. Nie pierwszyzna ci taka wyprawa i myślę,
 5 II,8  |        być miała, po drugie, nie pierwszyzna to Radziwiłłom ze szlachciankami
 6 II,23 |      rzec, to mi taka sprawa nie pierwszyzna.~Król ręce do głowy podniósł.~-
 7 II,23 |            Mówiłeś, że ci to nie pierwszyzna. Zaliżeś to już kiedy pierwej
 8 III,5 |    wdzięczność ludzka... Ha! nie pierwszyzna mi, nie pierwszyzna... Inni
 9 III,5 |          nie pierwszyzna mi, nie pierwszyzna... Inni na starostwach siedzą
10 III,14|          jedni mówili, że to nie pierwszyzna się Radziwiłłom ze szlachciankami
11 III,21| zobaczysz, że mi także wojna nie pierwszyzna i że ta stara ręka jeszcze