Tom, Rozdzial

 1  I,3  |     uchwyciła się koniuszkami palców za suknię i podnosząc ją
 2  I,3  |   ujęła się znowu koniuszkami palców za suknię.~- Nie sprostałabym
 3  I,10 |      wojnę jak swoje dziesięć palców i odwagi nieporównanej.
 4  I,17 |     choć w pysk daj. Własnych palców byś nie poznał. Słuchaj
 5 II,8  |       więc chwyciwszy końcami palców za suknię, oddała mu również
 6 II,17 |      sypią, a tu ćma taka, że palców u własnej ręki nie dojrzysz.~
 7 II,42 |    ona częstokroć jako ptak z palców wychynie. Książę Bogusław
 8 III,16| broniła, i ucałował końce jej palców:~- Mów waćpan, co tu się
 9 III,17|     oczy i chwyciwszy końcami palców za suknię, uczyniła dyg
10 III,24|     koło owczarni i spomiędzy palców wymyka. Pójdę mu tedy z
11 III,25|     koło owczarni i spomiędzy palców wymyka. Pójdę mu tedy z