Tom, Rozdzial

 1  I,8  |          Możeli mu czegokolwiek odmówić, choćby i ręki? Nuż by popróbował?
 2  I,16 |       prawie niepodobna było mu odmówić.~Despota zaraz na początku
 3  I,16 |    spłonął. Nie mogę ci niczego odmówić. Słuchajże mnie: Stankiewicza,
 4  I,16 |          że niczego nie mogę ci odmówić. Pójdą wszyscy do Birż.
 5 II,7  |         nie umiał sobie jenerał odmówić tej satysfakcji, aby owemu
 6 II,12 |        sobie w złośliwości swej odmówić nie chciał.~- Widzi mi się
 7 II,22 |      naszej zostań. Tego nam ci odmówić się nie godzi. Dragonów
 8 II,36 |   znalazła dość siły, by go jej odmówić.~Anusia zalewała się wprawdzie
 9 II,41 | książęcej mości.~- Rad będę nie odmówić. Teraz proszę za sobą. Siadaj
10 III,8 |      niczego panu Czarnieckiemu odmówić nie zdołam, przeto mu podarunek
11 III,18|    przeszedł, nie śmiał mu swej odmówić, choć podał ją ociągając