Tom, Rozdzial
1 I,1 | czapki:~- Hej! a gdzie to wasza panna?~- Jestem - odpowiedziała
2 I,4 | namawiacie! Ale znam już was, waszą rozpustę, wasze bezecne
3 I,5 | Prawem się będziemy bronić, a wasza mość przed sądem za swoich
4 I,6 | za gwałt - mówiła - bo i wasza sprawa zła będzie; niechaj
5 I,6 | krzywdę ponieść. Niechże wasza racja będzie tak jasna,
6 I,6 | nie mógł inaczej, jeno na waszą stronę przysądzić. Mówcie
7 I,7 | gdzie tam! Śpiewaj już wasza mość.~Pan Wołodyjowski zabrzdąkał
8 I,7 | gorsze psy!~ ~- Nie uważaj, wasza mość, na Terkę, ona zawsze
9 I,7 | wiem, gdzie oczy podziać.~- Wasza mość chcesz, żebym śpiewała,
10 I,7 | ręce Marysia.~- A króla wasza mość często widywał? - pytała
11 I,7 | pan Wołodyjowski.~- A! to wasza mość pan pułkownik!... Chwała
12 I,7 | słychać ich przez las. Wasza mość wie, że do Lubicza
13 I,7 | pana Wołodyjowskiego.~- Wasza mość! - rzekł - cały Lubicz
14 I,7 | rzekł:~- Będzie tak, jak wasza mość chce...~- A cóż tam? -
15 I,8 | przed ganek.~- Gdzie to wasza miłość jedzie? - pytał go
16 I,8 | nie król - rzekła Zonia.~- Wasza miłość jak na wesele! -
17 I,8 | rzekł do siebie rycerz.~- Co wasza miłość mówi? - spytał pachołek
18 I,8 | przysunął się zaraz.~- Co wasza mość mówi?~- Głupiś! - odpowiedział
19 I,8 | Wołodyjowski.~- To już mnie wasza mość powiedział, jakeśmy
20 I,10 | Skrzetuski znów się uśmiechnął.~- Wasza miłość pozwoli sobie powiedzieć -
21 I,10 | to: nie mamy żołnierzy?~- Wasza miłość wie tak dobrze jak
22 I,10 | pospolitego ruszenia, spytaj wasza miłość każdego, kto się
23 I,10 | głowie powstała, każże mnie wasza miłość na pal wbić. Na pytanie,
24 I,10 | było przy majestacie, jak wasza miłość, pewnie by tu nas
25 I,10 | spadającą na ramiona.~- Wasza miłość upewniasz mnie -
26 I,10 | uśmiechnął się i rzekł:~- Wasza miłość zupełnie może polegać
27 I,10 | wzrokiem i zapytał:~- A wasza miłość radujesz się tą myślą?~-
28 I,10 | piękny to kraj i żyzny... Wasza miłość możesz też być pewien,
29 I,10 | O Oxenstiernę możesz być wasza miłość spokojny, bo włos
30 I,10 | powrót za krótki.~- A jak wasza miłość sądzisz: sprawią
31 I,10 | się.~- Jeśli pozwolisz mi wasza miłość być prorokiem, to
32 I,10 | rozjaśniła się także.~- Wasza miłość nie sądzisz, aby
33 I,10 | wiatr, zajmiemy.~- Obyś wasza miłość był prawdziwym prorokiem...~-
34 I,10 | śladem panów wojewodów.~- Wasza miłość niepożyte swoją znajomością
35 I,10 | jako naszą uważać.~- Możesz wasza miłość! możesz! możesz! -
36 I,12 | może być inaczej, to jedź wasza książęca mość - rzekł Janusz -
37 I,12 | wiadomo, co się stać może.~- Wasza książęca mość obmyśliłeś
38 I,12 | sprawy wejrzeć, a zatem Bogu waszą książęcą mość polecam.~-
39 I,12 | jego wodzą oddali usługi.~- Wasza książęca mość... - wyjąkał
40 I,12 | Burłaja ja usiekłem, wasza książęca mość - rzekł Zagłoba -
41 I,12 | zapłacono?~- Co czynić, wasza książęca mość, choć człowiekowi
42 I,12 | obietnicach nie kończy.~- Wasza książęca mość - rzekł na
43 I,12 | nam do boju. ~- Jeśli taka wasza chęć, tedy i w niej będziecie
44 I,12 | odrzekł Zagłoba. - Powiedz wasza miłość księciu panu w imieniu
45 I,13 | niż na ciebie nie liczę.~- Wasza książęca mość! nie mogą
46 I,13 | Młody rycerz zapłonął.~- Wasza książęca mość!...~- Co chcesz
47 I,13 | pamiętaj, kto ci ją daje.~- Wasza książęca mość, ja chyba
48 I,13 | się wywdzięczyć? co? Mów wasza książęca mość! rozkazuj!~-
49 I,13 | młody rycerz - ale racz mi wasza książęca mość powiedzieć,
50 I,13 | co się dzieje? Dlaczego wasza książęca mość wątpiłeś o
51 I,13 | rara avispod moim dachem.~- Wasza książęca mość - odpowiedział
52 I,13 | wdzięcznym trybunałem.~- Wasza książęca mość uczyni, co
53 I,13 | Poznajeszże mnie? - Poznaję, wasza książęca mość! - odrzekła
54 I,13 | nie utracę, zanim z tamtą waszą szlachtą do zgody przyjdę.
55 I,13 | się mają trzymać. Czytaj wasza miłość!~Komorowski wstał,
56 I,14 | ze świecznikiem w ręku.~- Wasza książęca mość! - rzekł -
57 I,14 | czytać, co następuje:~"Niech Waszą Książęcą Mość Bóg broni
58 I,14 | śmierci nie zebrał. Wejrzyj Wasza Ks. Mość na zasługi przodków
59 I,14 | ocalenie Boga proszę, jeno aby Waszą Ks. Mość od tych zamysłów
60 I,14 | dobrowolnie przyłożyć ręki. Bogu Waszą Książęcą Mość polecam.~Michał
61 I,14 | szepnęło sumienie.~- Wasza książęca mość raczy dać
62 I,14 | mówić. Więzy każ mu zdjąć.~- Wasza książęca mość, to człowiek
63 I,14 | zmienionym głosem:~- Dokąd wasza książęca mość dążysz?...
64 I,14 | jakiś blask niezwykły.~- Wasza książęca mość! - zakrzyknął
65 I,16 | przeciw sercu postąpił.~- Wasza książęca mość! - rzekł-
66 I,16 | będzie dać przykład.~- Co wasza książęca mość myślisz robić
67 I,16 | wojewody witebskiego.~- Wasza książęca mość mówiłeś tylko
68 I,16 | żelazem przypieczono.~- Wasza książęca mość! Żołnierze
69 I,16 | nozdrza poczęły latać.~- Wasza książęca mość! Nie może
70 I,16 | marszcząc brwi.~- Błagam waszą książęcą mość - mówił w
71 I,16 | włos z głowy nie spadł. Wasza książęca mość mi przebaczy...
72 I,16 | zapowiedniego listu, boś go wasza książęca mość na jego ręce
73 I,16 | sobie, że mu się wypłacę!... Wasza książęca mość uczyni to
74 I,16 | pókim ja żyw!... Błagam waszą książęcą mość!~Pan Andrzej
75 I,16 | pytał groźnie hetman.~- Wasza książęca mość! - rzekł porywczym
76 I,16 | Wołodyjowskiego. Pójdę za waszą książęcą mość w ogień, ale
77 I,16 | odmówię?~- Tedy mnie każ wasza książęca mość rozstrzelać!...
78 I,16 | przed kim to mówisz?~- Wasza książęca mość nie przyprowadzaj
79 I,16 | się na kolana.~- Pozwól mi wasza książęca mość sercem, nie
80 I,16 | łańcuchem nie przywiązałbyś wasza książęca mość tak serca
81 I,16 | ni w części, jeno całą. Wasza książęca mość! Co ten szlachcic
82 I,16 | samo myślałem, pókiś mi wasza książęca mość oczu nie otworzył...
83 I,16 | diabeł za taką łaskę porwał. Wasza książęca mość! Ojcze mój,
84 I,16 | co im groziło. Nie pójdę, wasza książęca mość, bo to tak
85 I,16 | będziesz się wybiegał.~- Jaka, wasza książęca mość?~- Pojedziesz
86 I,16 | i trzymaj ją krótko.~- Wasza książęca mość jej nie zna.
87 I,16 | utrafić.~- Bóg by to dał, wasza książęca mość. Raz już brałem
88 I,16 | tego nie uczynię... I co mi wasza książęca mość mówi, żeby
89 I,16 | użyję... Cała nadzieja, że wasza książęca mość wyperswaduje
90 I,16 | przeciw mnie.~- Nic to, wasza książęca mość! Kto ma czyste
91 I,17 | mnie i jam nie poznał. Żeby wasza mość nie była siadała na
92 I,17 | nieszczęśliwy oficer.~- Co czynić, wasza mość?~- Bij go! łapaj!~-
93 I,17 | w twoje ręce.~- Niechże wasza miłość komendę bierze, jako
94 I,19 | wojskiem szwedzkim.~"Albo Wasza Książęca Mość sił i znaczenia
95 I,19 | za Dnieprem wychowany.~- Wasza książęca mość nie każe go
96 I,19 | ruszyć, z tamtymi skończyć.~- Wasza książęca mość! - rzekł Ganchof -
97 I,19 | mu się z żądzy.~- Gdyby wasza książęca mość rozkazała...~-
98 I,20 | jak mi Bóg miły, porzucę waszą kompanię i znać was nie
99 I,21 | wyratował?~- O którym liście wasza książęca mość mówisz? Bo
100 I,21 | w nagrodę drugi, któryś wasza książęca mość do komendanta
101 I,21 | zapalczywie Kmicic. - Jak wasza książęca mość mogłeś tak
102 I,21 | przed tymi ludźmi oczami za waszą książęcą mość świecić musiał!
103 I,21 | to ciasno! Imaginuj sobie wasza mość w tej olszynie, w którejśmy
104 I,21 | dla niego za wysokie...~- Wasza książęca mość niech z samym
105 I,21 | wszyscy, bo są tacy, którzy w waszą książęcą mość jeszcze wierzą! -
106 I,21 | myśl nie przychodzi...~- Wasza książęca mość na intencje
107 I,21 | spodobać...~- Gorzkie to słowa, wasza książęca mość.~- A życie
108 I,22 | Jeśli jako szlachcic możesz wasza książęca mość zostać królem
109 I,22 | nieprzyjaciół pobitych.~- Ma wasza książęca mość rację! - odrzekł
110 I,23 | pańskie przypuszczony.~- Wasza książęca mość - rzekł -
111 I,23 | mnie w Kiejdanach. Niech wasza książęca mość wymyśli mi
112 I,23 | Kiejdanach przy naszym boku?~- Wasza książęca mość na mnie łaskaw,
113 I,23 | trawi jako choroba. Niech wasza książęca mość przypomni
114 I,23 | jak mi Bóg miły, jeśli wasza książęca mość mnie jako
115 I,23 | Chowańskiego urywał.~Puść wasza książęca mość ze mną moją
116 I,23 | każdego szeląga ręce trzęsą.~- Wasza książęca mość niepotrzebnie
117 I,23 | na twarzy i zakrzyknął:~- Wasza książęca mość! co to jest?...
118 I,23 | jest?... A czemuż mi to wasza książęca mość mówił niedawno,
119 I,23 | dziś? A jeśli tak jest, jak wasza książęca mość dziś mówisz,
120 I,23 | jakim ja jest! Teraz daj mi wasza książęca mość respons na
121 I,23 | najgorzej.~- Głupim jest, wasza książęca mość, bo znowu
122 I,23 | wzniesie, a to grunt.~- Wasza książęca mość mówiłeś, że
123 I,23 | obrócę.~- Wnosząc z tego, co wasza książęca mość przedtem mówił,
124 I,23 | To dobrze.~- A gdzie, wasza książęca mość, znajdę króla
125 I,23 | jakiej prośby do mnie?~- Wasza książęca mość!... - zaczął
126 I,23 | chcę, by ją inny brał... Wasza książęca mość niech tego
127 I,23 | jechać jak najprędzej! Niech wasza książęca mość nie zważa
128 I,23 | więcej? - rzekł książę.~- Wasza książęca mość! przyjechał
129 I,23 | wieść, że pan Sapieha na waszą książęcą mość z wojskami
130 I,24 | służba potrzebuje. Niech waszą mość Bóg prowadzi i odprowadzi!~-
131 I,25 | Bogusław?..~- Tak jest, wasza miłość. Brat stryjeczny
132 I,25 | samo zacięcie broniła?~- Wasza książęca mość rady wojennej
133 I,25 | pokrajania tego bochenka, który waszą Rzecząpospolitą nazywacie.
134 I,25 | wojewodzie wileńskiemu.~- Wasza książęca mość pozwoli, że
135 I,25 | Dziękuję za ufność... Ale wasza książęca mość mylisz się...
136 I,25 | czerwonych złotych. Niech wasza książęca mość świadczy za
137 I,25 | zapanował nad sobą zupełnie.~- Wasza książęca mość - rzekł -
138 I,25 | hetman obdarza, widzisz wasza książęca mość, że tajemnicy
139 I,25 | zdołał nauczyć. Nie wiem, czy wasza książęca mość raczysz mi
140 I,25 | mu nie schodzi. Raczże mi wasza książęca mość szczerze powiedzieć:
141 I,25 | głowie mi się kręci. Żegnam waszą książęcą mość, przed odjazdem
142 I,25 | przy bokach nie mają.~- Wasza miłość swoją głowę stawi,
143 I,25 | tu w mieście słyszałem, i wasza książęca mość to potwierdził,
144 I,25 | zbarażczyk, którego żonę chciałeś wasza książęca mość w Tykocinie
145 I,25 | kawalerze?~- Rzecz jest taka, wasza książęca mość! Nie rozmyśliwszy
146 I,25 | zawzięty. Umyśliłem tedy prosić waszą książęcą mość, abyś go raczył
147 I,25 | Gdybym był pewien, że się wasza książęca mość nie rozgniewa,
148 I,25 | że nie przymierzając i wasza książęca mość nie posiada
149 I,25 | bardzo.~- Czy wyjeżdżony? Wasza książęca mość nie uwierzy!
150 I,25 | szereg idzie skokiem, możesz wasza książęca mość cugle puścić,
151 I,25 | szeregu nie wysunie. Jeśli wasza książęca mość raczy spróbować
152 I,25 | człowieczy dowcip... Niechże wasza książęca mość sam popróbuje.~-
153 I,25 | naprzód szeregiem, i jeśli wasza książęca mość pozwoli, to
154 I,25 | Ze dwie staje równo! Puść wasza książęca mość cugle z miejsca
155 I,26 | prowadzicie?~- Dowiesz się wasza książęca mość na końcu drogi -
156 I,26 | a co do kary, jaką im wasza książęca mość grozisz, to
157 I,26 | jeno za cugle powodować, a wasza książęca mość patrz tu!
158 I,26 | fantazja w tej Europie, bo ja waszą książęcą mość porwałem,
159 I,26 | to na nic, bo jak mnie tu wasza książęca mość widzisz, tak
160 I,26 | mi się spodoba. Dziękuj wasza książęca mość Bogu, żeś
161 I,26 | chwaląc się nie znajdziesz wasza książęca mość łatwo takowej
162 I,26 | Wszystko mi jedno. Podziękuj wasza książęca mość Bogu, żeś
163 I,26 | rzekł Kmicic - że się wasza książęca mość o moje zdrowie
164 I,26 | Siła by gadać! Dowiesz się wasza książęca mość później.~-
165 I,26 | powiedział, dlaczego porzuciłem waszą stronę i pókim żyw, póki
166 I,26 | zbawcę się podawać, że wiesz wasza książęca mość, co się stało?~-
167 I,26 | statystę w pole wywiódł, żeś wasza książęca mość mając mnie
168 I,26 | Rozerwać jako wilcy tę matkę waszą. Takaż wasza wdzięczność
169 I,26 | wilcy tę matkę waszą. Takaż wasza wdzięczność za wszystkie
170 I,26 | szkole ich uczył. Chciałeś wasza książęca mość poznać Kmicica,
171 I,26 | księcia wojewody? Masz go wasza książęca mość przy sobie?~-
172 I,26 | nam się zmachały okrutnie, wasza miłość, bośmy nie wypoczywali
173 I,26 | ręki z drugiej strony.~- Wasza książęca mość zechce zejść
174 I,26 | księcia skoczył ku niemu.~- Wasza książęca mość... Nie wiedzieliśmy...~-
175 II,1 | równe nogi.~- Dla Boga, to wasza miłość na nogach? - rzekł
176 II,2 | kto mógł wiedzieć, że to wasza miłość w naszej sadybie!
177 II,2 | Oczom nie wierzę! Czym my tu waszą miłość przyjmiemy? Żeby
178 II,2 | chłopy jak tury! Proszę waszą miłość do chaty, bo tu chłód
179 II,2 | bagien... Bóg łaskaw, że wasza mość żywie i zdrowy, choć
180 II,2 | starość nie ma, chyba nas wasza cześć przytuli i na powrót
181 II,2 | żeby się prędzej wypaliła. Wasza miłość pozwoli obejrzeć
182 II,2 | podejrzliwie oczyma.~- Czy wasza miłość chce do nich jechać?~-
183 II,2 | siły mi dodadzą. A to już Wasza X. Mość wiesz, jeżelim nie
184 II,2 | byli potężniejsi - zguba wasza w moim ręku, bo podpisom
185 II,3 | będzie go potrzebował.~- Wasza miłość chce jechać? - rzekł
186 II,3 | ja tutejszy... A dokąd wasza miłość chce jechać?~- Do
187 II,3 | zakrzyknął - do jakiego króla, wasza miłość?~- Jużci, nie do
188 II,3 | począł się żegnać.~- To wasza miłość chyba nie wie, co
189 II,3 | wszystkich podkomendnych.~- Wasza miłość - rzekł - musi całą
190 II,3 | podróżnych napastują, a wasza miłość ludzi ma mało...~-
191 II,3 | to będzie nas więcej.~- Wasza miłość rozkaże, to i pojadę,
192 II,3 | Wszyscy Święci Pańscy!... Co wasza miłość mówi?... co?... Jak
193 II,3 | to stary wyga i rzekł:~- Wasza miłość krzywdzi nas, bo
194 II,3 | nie szlachcic! My tego, wasza miłość, nie czynim. Ale
195 II,3 | onych koni.~- Pojedziem z waszą miłością wszędy, przeprowadzim
196 II,3 | przecie tego nie uczyni.~- Co wasza miłość teraz rozkaże? -
197 II,3 | Po czym rzekł głośno:~- Wasza miłość! Jeśli to nie tak
198 II,3 | wyjedziem z lasów?~- Jak wasza miłość chce. Może jechać
199 II,3 | Zważam wszystkim rozumem, wasza miłość.~- Ogłosili mnie -
200 II,3 | Uważaj, Kiemlicz!~- Uważam, wasza miłość.~- Tedy nie nazywam
201 II,3 | samego pyta.~- Rozumiem, wasza miłość.~- Synom zapowiesz,
202 II,3 | odpowiadacie!~- Tak i będzie, wasza miłość. Pójdę synom zapowiedzieć,
203 II,3 | grzechy... Ot, co... Pozwoli wasza miłość słowo jeszcze powiedzieć?~-
204 II,3 | pomyślawszy chwilę rzekł:~- Wasza miłość pozwoli jeszcze powiedzieć,
205 II,3 | razie pokazać, ale jeżeli wasza miłość z taką robotą jedzie,
206 II,3 | się przedostać!~- Można, wasza miłość, a to w przebraniu
207 II,3 | Sobota?~- Niedaleko Piątku, wasza miłość.~- Kpisz, Kiemlicz?~-
208 II,3 | nazywają. To za Łowiczem, wasza miłość, ale jeszcze kawał
209 II,4 | Kmicic - a my podróżni jako i wasza mość.~- Dziękuję za konfidencję.
210 II,4 | Prosim bardzo wdzięcznie waszą mość, choć i nie mamy na
211 II,4 | Takie to teraz czasy wasza mość, że i z najwyższych
212 II,4 | ja do Szczuczyna jadę.~- Wasza mość także przed Szwedami
213 II,4 | obywatelów nie przyjdzie...~- Wasza mość - rzekł Kmicic - widzę,
214 II,4 | szablę przy boku.~- Możesz wasza mość być pewien, że tego
215 II,4 | przypadnie.~- Zawsze zostawiłeś wasza mość ziemię i budynki.~-
216 II,4 | konfidencji miary nie przebrał.~- Wasza mość wybaczy - rzekł wesoło
217 II,4 | udany... Pokaż waść!~- Weź, wasza mość!~- A sam to się nie
218 II,4 | uskoczyli pośpiesznie na bok.~- Wasza miłość!... nie można? -
219 II,4 | całej tej sprawy! Niech mnie wasza wielmożność pozwoli wolno
220 II,4 | zaczął znów starosta. - Wasza wielmożność widziała, że
221 II,4 | im nie byłem. Napadli na waszą miłość, to mają za swoje,
222 II,4 | wyszła... Dam i po dwa... a wasza wielmożność przyjmie też
223 II,4 | resztkami zębów i jęcząc:~- Wasza miłość... to nasze... Zwierciadło
224 II,6 | ojczyzny nadzieja, a we mnie wasza, na was i na mnie cała Rzeczpospolita
225 II,6 | przyjaciel, nie zwierzchnik! Waszą radą też nie pogardzę, choć
226 II,6 | w uniesieniu Rzędzian. - Wasza wielmożność już i koronowanym
227 II,6 | jedno też jeno proszę, aby wasza wielmożność raczyła wobec
228 II,8 | twarzy Bogusławowej.~- Wybacz wasza książęca mość - rzekł Bogusław
229 II,8 | zdrowiu naszego eks-króla wasza książęca mość mówisz? Kto
230 II,8 | zwykłą śmiercią nie zginął, a wasza książęca mość sam jeden
231 II,8 | za jeden?!... Kto?... Mów wasza książęca mość!~- Zwie się
232 II,8 | krzesło i rzekła:~- Przebacz wasza książęca mość... Niesłuszniem
233 II,8 | Janusz.~- Bom się bał, że wasza książęca mość o inwidię
234 II,8 | pannie Billewiczównie.~- Wasza książęca mość raczy nie
235 II,8 | znaleźć pomieszczenie.~- Wasza książęca mość - odparł miecznik
236 II,8 | zapanuje. Krótko mówiąc, wasza książęca mość mi nie gróź,
237 II,8 | co dalej pisze:~"Chcesz Wasza Ks. Mość wojny domowej,
238 II,8 | sumienie cię ruszyło, jeśli Wasza Ks. Mość żałujesz dawnych
239 II,8 | Chowańskiego przeszkody w tym mieć Wasza Ks. Mość nie będziesz, bo
240 II,8 | Wtedy okaże się jawnie, żeś Wasza Ks. Mość nie w widokach
241 II,8 | szwedzką protekcję. Niechże Waszą Książęcą Mość Bóg tak natchnie,
242 II,8 | codziennie Go proszę, choć mnie Wasza Książęca Mość o inwidię
243 II,8 | szkody naprawi. Patrzże Wasza Ks. Mość, jak zacni z twojej
244 II,9 | Andrzej - i tak rozumiem, że wasza miłość drwi sobie ze mnie...
245 II,10 | wszyscy za broń schwycą, co wasza mość radzisz wtedy uczynić
246 II,10 | O jakich proroctwach, wasza mość mówisz? - spytał wreszcie
247 II,11 | zabraknie. ~- O jakiej imprezie wasza mość mówisz?~- Za mało się
248 II,11 | pilno życzy sobie widzieć waszą ekscelencję.~- Miałem zamiar
249 II,11 | dalej, a tymczasem odpraw wasza mość dawną eskortę i podziękuj
250 II,11 | najmocniej życzę, znajdziesz wasza mość we mnie przyjaciela,
251 II,11 | do służby zażywają.~- Źle waszą mość przyjęto?~- Dano mi
252 II,11 | wiernie służyć. Mogę jednak waszą ekscelencję w tym uspokoić,
253 II,13 | rzucił im ją na ziemię.~- Ot, wasza lafa! Wolicie z tamtej strony
254 II,13 | nie przestaniemy służyć... Wasza miłość... W nagłym razie
255 II,13 | Uczynimy, co trzeba... Wasza miłość będzie miała za murami
256 II,14 | niż te, które posiadamy, a wasza miłość masz do Prus ciągnąć.
257 II,14 | niezawodnie by rozgłosili, żeś wasza miłość przez nich zmuszony
258 II,14 | odstąpienia. A wówczas, pomyśl, wasza miłość, jaki uszczerbek
259 II,14 | najgorsze uczyni wrażenie. Wasza miłość nie wiesz, bo tego
260 II,15 | czyli poselstwa nie wyślą.~- Wasza dostojność wiesz, że wysłali
261 II,15 | Spodziewasz się więc wasza dostojność, że feldmarszałek
262 II,15 | francese trawi.~- O tym, że na waszą dostojność zwali winę, nie
263 II,15 | Jenerale! jenerale! Patrz wasza dostojność! Tam, tam...
264 II,15 | energią książę Heski - próbuj wasza dostojność jeszcze układów.
265 II,15 | Sadowski zabrał głos:~- Wasza dostojność wiesz najlepiej,
266 II,15 | widocznym przekąsem:~- Jenerale, wasza dostojność nie możesz tego
267 II,16 | stanął przed Millerem.~- Wasza dostojność nie każesz tych
268 II,16 | przysyła mi ciężkie działa.~- Wasza dostojność nie uczynisz
269 II,16 | Słyszałem już o nich sto razy.~- Wasza dostojność nie uczynisz
270 II,16 | ale w takim razie każ wasza dostojność dziś jeszcze
271 II,17 | usłyszeć z ust żołnierzy: "Nie wasza moc, nie wasza potęga!"~
272 II,17 | żołnierzy: "Nie wasza moc, nie wasza potęga!"~Wśród strzałów
273 II,17 | ludzkich! Waszym to przykładem, waszą obroną kraj nauczony poczyna
274 II,17 | Babinicz gotów. Czeka tylko na waszą wielebność.~- Spieszę, spieszę! -
275 II,17 | się iść cicho. Słyszysz wasza wielebność kroki? Śnieg
276 II,17 | śniegu nie ucichły.~- Wie wasza wielebność co? - poszepnął
277 II,18 | Millera do okna i mówił:~- Wasza dostojność! dla waszej dostojności
278 II,18 | niepowetowaną szkodą.~- Co wasza dostojność zamierzasz z
279 II,18 | rozstrzelać dziś jeszcze.~- Wasza dostojność... Nie mnie uczyć
280 II,18 | człowiek zbyt sławny. Jeśli wasza dostojność to uczynisz,
281 II,18 | zakrzyknął Miller.~- Wasza dostojność, odpowiedzialność
282 II,18 | odrzekł Kuklinowski - żebyś wasza dostojność mnie go darował.~-
283 II,18 | jakie powody do zemsty?~- Wasza dostojność! Chciałem go
284 II,18 | tym nie mówić... Daj mi go wasza dostojność... On śmierci
285 II,18 | się odpłacił... Daj mi go wasza dostojność! Będzie i dla
286 II,18 | rycerstwo nie obruszy się na waszą dostojność, tylko na mnie,
287 II,18 | sobie natychmiast widzieć waszą miłość!~- A to ty, stary! -
288 II,18 | diabeł?~- Jenerał prosi, by wasza miłość natychmiast do niego
289 II,18 | poprzednio wydał się znanym:~- Wasza miłość, to ja, Kiemlicz,
290 II,18 | Matko Boska! o!... niech się wasza miłość ubiera. Żywo, szelmy!~
291 II,18 | wypuszczą. Wiemy hasło. Jak się wasza miłość czuje?~- Bok mi przypiekł,
292 II,18 | mi słabo...~- Niech się wasza miłość gorzałki napije.~
293 II,18 | lepiej.~- Na kulbace się wasza miłość rozgrzeje. Konie
294 II,18 | Stary stanął przed nim:~- Wasza miłość, pilno! Konie czekają!~
295 II,18 | rozkazu! - rzekł stary. - Wasza miłość pozwoli teraz tamtych
296 II,18 | Oficer tu czeka w stodole na waszą miłość. Przyjechał zaraz
297 II,18 | miłości... i powiada, że się z waszą miłością zminął, więc czeka~-
298 II,18 | bo to nie taka służba... Wasza miłość swoje jeszcze odda,
299 II,18 | Strzelajcie, strzelajcie! Gdzie wasza największa kolubryna?! ~
300 II,19 | postanowimy, to spełnię.~- Niech wasza dostojność da nam przedmiot
301 II,19 | się wprost do Millera:~- Wasza dostojność! Sądzę, żeśmy
302 II,19 | Tym się tłumaczy, dlaczego wasza książęca mość pijesz tyle
303 II,19 | spojrzał wprost w oczy.~- Czy wasza dostojność mnie posądzasz?... -
304 II,19 | naturalnym:~- Opowiedz nam wasza mość szczegółowo, jak się
305 II,19 | wskóra? - pytał Miller.~- Wasza dostojność niech zechce
306 II,19 | w furii Miller.~- To go wasza dostojność sam łap! - krzyknął
307 II,19 | ale mają go dość i oni. Co wasza dostojność o tym myśli?~
308 II,20 | Jakże ma być inaczej, wasza miłość, skoro za oblężenie
309 II,20 | Nie słyszałem o nim nic, wasza miłość - odrzekł Kiemlicz. -
310 II,20 | opuściło.~- Pewnież tak?~- Wasza miłość! ja wiem tylko to,
311 II,20 | odpowiedział stary. - Czy wasza miłość nie chory?~- Bok
312 II,20 | Częstochowy jedziem?~- A jakże, wasza miłość!~- A gdzie jesteśmy?~-
313 II,20 | słuchaj no, stary!~- Słucham, wasza miłość!~Lecz Kmicic zamyślił
314 II,20 | być inaczej!~- Słucham, wasza miłość! - powtórzył Kiemlicz.~-
315 II,20 | pułkowniku! Po tym, czego wasza miłość pod Częstochową dokonał...~-
316 II,21 | szlachcica i szepnął:~- Przebacz wasza mość, że go w nabożeństwie
317 II,21 | mieć bok spalony.~- Pójdźże wasza wielmożność gdzie na stronę,
318 II,22 | sejmiki, wasze wetowanie, wasza swawola, wasze konfundowanie
319 II,22 | całej Rzeczypospolitej, żeś wasza królewska mość już w drodze
320 II,22 | mu zależy co na tym, byś wasza królewska mość bez obrony
321 II,22 | może nas ogarnąć. Niechże wasza królewska mość przychyli
322 II,22 | dragoni naprzód wyszli i by wasza królewska mość bez eskorty
323 II,23 | gotuje, to zginą razem z waszą królewską mością wszyscy
324 II,23 | nuncjusz pochwycił za lejce.~- Wasza królewska mość - rzekł z
325 II,23 | na cztery nogi... Zważ, wasza dostojność, że to wszystko
326 II,23 | odrzekł pan Andrzej. - Jak wasza królewska mość zechce zapolować,
327 II,23 | to, i co lepszego! Niech wasza królewska mość jeno rozkaże,
328 II,25 | król.~- A za tych, których wasza królewska mość ze Śląska
329 II,25 | desperacji, bośmy myśleli, że się wasza królewska mość osobą własną
330 II,25 | spotkała. Bóg to natchnął waszą królewską mość do wysłania
331 II,25 | Lubelskiem?~- Tak jest, wasza królewska mość! Ale on dziś
332 II,25 | nie było - rzekł - co by waszą królewską mość zasępić mogło?~-
333 II,25 | nadszedł, ale pod tym dachem wasza królewska mość między takimi
334 II,25 | marszałek - gdy mam honor waszą królewską mość w domu moim
335 II,26 | już i na koń siędę, i z waszą królewską mością, za łaskawym
336 II,26 | ogień skoczył, jako teraz za waszą królewską mość, bo ni przez
337 II,26 | rzekł... "Rzeczpospolitą waszą (powiada) diabli muszą wziąść,
338 II,26 | Któż poradzi, jeśli nie wasza królewska mość?! Zabita
339 II,26 | uczynków nie daruje, chybabyś wasza królewska mość sam instancję
340 II,27 | miłował! A i mnie pozwoli wasza królewska mość pana Babinicza
341 II,28 | rzekł z powagą:~- Jedź, wasza miłość, spokojnie.~- Bóg
342 II,29 | Stachowicza tu nie masz. Wasza książęca mość kazał go w
343 II,29 | bramę wysadzać?~- Chciał, wasza książęca mość, ale Szwedzi
344 II,29 | dzień?~- Ostatni grudnia, wasza książęca mość.~- Boże, bądź
345 II,29 | koło mnie.~- Bóg łaskaw, wasza książęca mość.~- Bóg jest
346 II,29 | ona tu jest.~- Kto taki, wasza książęca mość?~- Śmierć!~-
347 II,29 | naprawdę wierzycie, że poza waszą wiarą nikt zbawion być nie
348 II,29 | Nieprzyjaciel tuż!... wasza książęca mość...~Dalsze
349 II,32 | Nie pierwszym rzucił, wasza królewska mość, alem pierwszy
350 II,32 | chudość gęby i nie to, że wasza królewska mość inne powiedziała
351 II,33 | powiedział, iżeś mu się wasza mość ofiarował za ileś tam
352 II,33 | się do Kmicica:~- Chcesz wasza mość posłuchać prostego
353 II,33 | niej rozbudzić zdołał, to wasza mość nie masz tam po co
354 II,33 | lepszego miejsca nie znalazłbyś wasza mość dla niej w całej tej
355 II,33 | powiedział - odparł nosacz - ale wasza mość od zgryzot się zapamiętywasz.
356 II,34 | chce pilno widzieć się z waszą miłością. Powiada, że się
357 II,34 | Kmicic.~- Z Częstochowy, wasza miłość.~- I mnie szukałeś?~-
358 II,34 | tak już wiedziałem, że to wasza miłość, nikt inny.~- A ksiądz
359 II,34 | Kordecki zdrów?~- Zdrów, wasza miłość, jeno nie wiadomo,
360 II,34 | Myślałem sobie tak: skoro wasza miłość króla odprowadzał,
361 II,34 | bałem się wszelako, że wasza miłość już może w pole wyruszył
362 II,34 | zdejmowali, i te, które wasza miłość zabrał wtedy, gdyśmy
363 II,34 | Byłeś w Taurogach?~- Nie, wasza miłość.~- Pójdziesz do Szczuczyna,
364 II,34 | Kmicic wstrzymał konia.~- To wasza mość! Wołodyjowski osadził
365 II,35 | dlaczego by nie, gdybym waszą wielmożność miał tym zobowiązać...
366 II,36 | głupia frant Kmicic.~- Bo wasza mość odebrałeś jakowyś rozkaz.~-
367 II,36 | i porozrywać w sztuki.~- Wasza miłość uczyni, co zechce,
368 II,36 | na skórze każę wypisać.~- Wasza miłość...~- Bierz ich! -
369 II,39 | rzekł Oskierko. - Już wasza wielmożność pewnie mniej
370 II,40 | dostojności, ażebyś się wasza dostojność poddał; przynajmniej
371 II,40 | pole!~- Dawno by książę na waszą dostojność nastąpił, gdyby
372 II,40 | dom Radziwiłłowski i że wasza dostojność dla prywatnej
373 II,40 | Mów waść, czego chcesz?~- Wasza dostojność, powiem, co mam
374 II,40 | Sakowicza - możesz jechać.~- Wasza dostojność daj mi przynajmniej
375 II,40 | nienawiści. Przyznaję...~- Tak, wasza dostojność, tak!~- Czyli
376 II,40 | się zgodzić go oddać.~- Wasza dostojność! - rzekł Kmicic -
377 II,40 | rzekł Kmicic - niech wasza dostojność zatrzyma Sakowicza,
378 II,40 | twoje gardło nastąpi.~- Wasza dostojność... za jednego
379 II,40 | mogę, to poseł!~- Niech go wasza dostojność zatrzyma, a ja
380 II,40 | powróci, lubo dziwno mi to, że wasza dostojność glejtu żądasz,
381 II,40 | dzicy Tatarowie, którymi wasza dostojność moje chrześcijańskie
382 II,41 | skóry obedrzeć.~- Możesz, wasza książęca mość.~- Przyjechałeś
383 II,41 | tych, którzy mi pomagali waszą książęcą mość porwać. Ja
384 II,41 | Tego żołnierza zechciej wasza książęca mość na wolność
385 II,41 | niż ciebie...~- To uwolnij wasza książęca mość i tak tego
386 II,41 | na pojutrze...~- Błagam waszą książęcą mość! Za tego człowieka
387 II,41 | same strzelca szukają.~- Wasza książęca mość - rzekł Kmicic -
388 II,41 | wszystko święte zaklinam waszą książęcą mość...~- Nie!
389 II,41 | oczyma w oczy Kmicica.~- Wasza książęca mość! - zakrzyknął
390 II,41 | rzuciła się na niego.~- Jeżeli wasza książęca mość tego starego
391 II,41 | wiązanie, później odjedziesz wasza mość wolno... Dlatego proszę
392 II,41 | Głowbicz z drugiego boku:~- Wasza miłość! dawnom to chciał
393 II,41 | na egzekucję.~- Bo chciał waszą miłość przy Polakach pohańbić.
394 II,41 | powrozy rozciąć. Gdyby zaś wasza miłość porwała się do obrony
395 II,41 | kwaterą i pukanie do drzwi.~- Wasza książęca mość! wasza książęca
396 II,41 | Wasza książęca mość! wasza książęca mość! - wołało
397 II,41 | wszedł oficer służbowy.~- Wasza książęca mość! - rzekł -
398 II,42 | wyprostował się po służbie.~- Wasza miłość! - rzekł.~- A co
399 II,42 | Lwów, na króla. Przybywaj, Wasza Dostojność, z wszystką potęgą
400 III,1 | wojnę skończyć ono może.~- Wasza królewska mość - odrzekł
401 III,1 | krasiczyńską wiktorią się chwalą. Wasza królewska mość! co mi kazał
402 III,2 | tedy sposobów radzisz mi wasza mość się chwycić?~- Mniemałbym,
403 III,2 | chorągiew do posług wrzucić.~- Wasza mość same tylko trudności
404 III,2 | jedzącemu go przybywa.~- Bodajże waszą mość! - rzekł jeden z pułkowników. -
405 III,2 | starosta.~- Bardzo to misternie wasza dostojność wywiodła - odparł
406 III,2 | dziękuję za łaskę, ale tego wasza dostojność nie uczynisz,
407 III,3 | ceremonie czy co?~- Pozwól, wasza dostojność, niech mu sam
408 III,3 | trefnisia, który mnie i waszą królewską mość zelżył tak
409 III,3 | dlatego książętom równy!~- Wasza książęca mość! - mówił nie
410 III,3 | jak tuszę, nadzieję, że wasza książęca mość dla osoby
411 III,3 | pierwsze. Powiedz tedy, wasza dostojność, najjaśniejszemu
412 III,3 | w Zamościu. Ale że jako wasza dostojność widziałeś, służby
413 III,3 | nieufności dla króla, gdybyś wasza książęca mość załogi jego
414 III,3 | wszelako trzeba, żebyś i wasza dostojność wiedział, że
415 III,3 | pan Zagłoba:~- Ofiaruj, wasza dostojność, królowi szwedzkiemu
416 III,4 | urządził nam zasadzki.~- Czy wasza dostojność nakaże odwrót? -
417 III,4 | zwrócił się do Kanneberga:~- Wasza dostojność, wracajmy!~-
418 III,4 | Kanneberga i począł wołać:~- Wasza dostojność! to nie zwykła
419 III,5 | Wittenberg na to:~- Maszli, wasza dostojność, jaką radę?~-
420 III,5 | dodał Zagłoba.~- A żeś to wasza mość chciał, mogąc tak górną
421 III,8 | siedzieć.~Na to Kmicic:~- Wasza królewska mość! Nie pan
422 III,8 | odpasę, pójdę dalej.~Wtedy my waszą królewską mość przyjmiemy! -
423 III,8 | pora kary nastanie. Przez waszą to swawolę i niestałość
424 III,9 | posuwał ludzi ku rzece.~Wasza miłość! - krzyknął Witowski -
425 III,9 | Czarniecki.~- Więc czego wasza dostojność chcesz? Co mamy
426 III,10| zdumiony, na koniec rzekł:~- To wasza dostojność miała już relację?~-
427 III,11| czerwienieje.~- O Turku!~- Wasza dostojność, jako człek wiekowy,
428 III,11| zazdrościł. Pozwól mnie, wasza dostojność, przyjąć deputację
429 III,11| za bramą.~- Nie możesz, wasza miłość, panu hetmanowi tej
430 III,14| A zowie się Sakowicz?~- Wasza mość chcesz go, widzę, dobrze
431 III,15| panie! Nie mówię tego, abym waszą królewską mość miał do złamania
432 III,15| czynić nie możem... Słyszysz, wasza królewska mość, jako tam
433 III,15| Ale w drodze, jak go wasza dostojność obronisz? - spytał
434 III,17| leży. A pieniądze najlepiej wasza mość księciu panu na skrypt
435 III,17| nieszczęście mnie spotyka...~- Wasza książęca mość chce mówić
436 III,17| wszczynam.~Na to miecznik:~- Kto waszą książęcą mość poznał tak
437 III,17| mi - rzekł po chwili - że wasza mość chcesz gotowiznę swą
438 III,17| nosił, umarł. Pozwólże nam, wasza książęca mość, jechać obojgu,
439 III,17| ostrożnościach, zakrzyknął:~- To wasza książęca mość wybieraj:
440 III,17| gniewnym krzyczał dalej:~- Wasza książęca mość nie udawaj
441 III,17| stanęła między nimi.~- Co wasza książęca mość chcesz uczynić? -
442 III,17| to nie trafiało!...~- Boś wasza książęca mość skrupułami
443 III,17| Dureń-eś!~- Dobrze! Widzę, że wasza książęca mość zaczynasz
444 III,17| Sakowicz spoważniał.~- O tym wasza książęca mość nie powinieneś
445 III,17| przez cały dzień: "O tym wasza książęca mość nie powinieneś
446 III,17| może inaczej być!~- Czemu wasza książęca mość nie idzie
447 III,17| wikary. Ale chory musisz być, wasza książęca mość, naprawdę,
448 III,17| przecież z tego, coś mi wasza książęca mość mówił, pokazuje
449 III,17| będzie dobrze, tylko o ślubie wasza książęca mość nie wspominaj,
450 III,17| się w czoło.~- Czekaj no, wasza książęca mość... Słyszałem
451 III,17| obchodzi? Nie marudź!~- Co waszą książęcą mość to obchodzi?
452 III,17| z podszewką, rozumiesz, wasza książęca mość? A że kiepski
453 III,17| można potem łeb ukręcić, wasza książęca mość zaś sam będziesz
454 III,17| nie minie... Ja tedy...~- Wasza książęca mość oświadczysz
455 III,17| włos głaskać. Musisz tylko wasza książęca mość powiedzieć
456 III,17| brakiem czasu wytłumaczysz wasza książęca mość, że pierwszy
457 III,17| Rycerska to dziewka, więc wasza książęca mość i na wyprawę
458 III,18| ociągając się, i rzekł:~- Wasza książęca mość, wróć nam
459 III,18| jednej chwili.~-- Mnie to wasza książęca mość śmiesz mówić?...~-
460 III,18| Jakże to? Dla Boga! czyś wasza książęca mość rozważył?~-
461 III,18| niecnotliwe intencje...~- I wasza książęca mość nie zważałbyś
462 III,18| Przyszło do tego, żeśmy i waszą książęcą mość źle sądzili,
463 III,18| się znajdzie. Lecz skoro wasza książęca mość tak wdzięcznie
464 III,18| anioł był, nie człowiek... Wasza książęca mość! wybacz staremu,
465 III,18| z tobą w pole! Wybaczaj, wasza książęca mość, wybaczaj!...
466 III,18| gdy się dowiedzą, żeś się wasza książęca mość ożenił?~-
467 III,18| dobitkę dodał:~- Ale masz wasza mość słuszność, że jutra
468 III,18| rozczulenia płaczą, a błogosławią waszą książęcą mość, a nad dobrocią
469 III,18| nie przyszła.~- Ej, byleś wasza książęca mość ciepła zażywał...~
470 III,18| wygląda na Chimerę.~- Chcesz wasza książęca mość, to się z
471 III,18| nie zakazywał, tedyby za waszą książęcą mość, nie mając
472 III,19| potem obfitym.~- Jak się wasza książęca mość czuje? - pytał
473 III,19| później trzeba odłożyć, bo wasza książęca mość sił jeszcze
474 III,19| bystro na Sakowicza.~- A wasza książęca mość nie zna papistów?~-
475 III,19| gardzieli i imaginuj sobie wasza książęca mość, patrzę dziś,
476 III,19| z tobą nie rozmawiał.~- Wasza książęca mość miałeś paroksyzm...
477 III,19| jutro ruszać, to już lepiej wasza książęca mość tej dziewki
478 III,19| że to ona sama pchnęła waszą książęcą mość nożem, czyli
479 III,19| Trzeba być geniuszem jak wasza książęca mość, żeby tak
480 III,22| rebelizantami rady?~- Upewniam waszą książęcą mość, że sosny
481 III,22| dziewka w koszulę nie zaszyła. Wasza książęca mość nie życzyłbyś
482 III,22| zbawiła.~- Zazdrość mi, wasza książęca mość, że w Taurogach
483 III,22| panu Longinie Podbipięcie. Wasza książęca mość wiesz, jaki
484 III,22| Właśnie, że w Taurogach.~- Wasza książęca mość raczyłby sam...~
485 III,24| oficer z przedniej straży.~- Wasza dostojność! - rzekł. - Przez
486 III,24| pasmo prosto ku górze.~- Wasza dostojność! - rzekł nagle
487 III,25| oficer z przedniej straży.~- Wasza dostojność! - rzekł. - Przez
488 III,25| pasmo prosto ku górze.~- Wasza dostojność! - rzekł nagle
489 III,27| leży w dole rzeki. Chce wasza miłość popatrzyć?~- Prowadź
490 III,27| ostrzem do góry, rzekł:~- Wasza dostojność! gdyby rozkaz,
491 III,30| stanąwszy na ziemi rzekł:~- Wasza miłość! obcy ludzie jacyś
492 III,32| pókiśmy nie powiedzieli, że wasza miłość zdrów będzie.~- A
|