Tom, Rozdzial
1 I,1 | miał ów kawaler przyjechać zaraz do Wodoktów akomodować się
2 I,1 | stronę, do komnat gościnnych.~Zaraz po ich odejściu prządki
3 I,1 | się rozgniewam... i ciotka zaraz przyjdzie...~On zaś, klęcząc
4 I,2 | uszniak, a jemu samemu podał zaraz inny pucharek pan Zend.~
5 I,2 | rzekł Kmicic.~- Jutro zaraz pojedziem albo pojutrze.
6 I,2 | odmieni !~A wszyscy zawrzaśli zaraz chórem:~- Co się nie ma
7 I,3 | potem jeszcze wstyd : bo zaraz rzeknie, że zacny obywatel
8 I,3 | na którą spojrzał, to mu zaraz wszystkie zęby pokazała.
9 I,3 | białe i ciemne całą twarz zaraz pokryły. - Szach, szach !
10 I,3 | spokojnie nie usiedzą... Ale zaraz tam będzie spokojniej, jeno
11 I,4 | Panna dosłyszała i odparła zaraz żywo:~- Wy o to nie bądźcie
12 I,4 | rzekła - siędziesz mi zaraz na koń i pojedziesz do Lubicza.
13 I,4 | kominie. Oleńce stało się zaraz nieco lżej na duszy.~"Może
14 I,4 | nie poznali się na niczym.~Zaraz tedy wystąpił pan Jarosz
15 I,4 | zagadnięci, uspokoili się zaraz.~- Kulwiec ma rację! - rzekł
16 I,4 | daj Bóg, aby nas opuścił. Zaraz by tu obławę na nas, jak
17 I,4 | ich głowami. Zend począł zaraz krakać przeraźliwie; tysiące
18 I,4 | przyjemne, ożywiły im się zaraz humory, strapione po przyjęciu
19 I,5 | zawsze, wpadł do izby i zaraz z niezmierną żywością do
20 I,5 | Aleś to waćpan uspokoił?~- Zaraz ci powiem wszystko, jak
21 I,5 | na dworze mróz okrutny.~- Zaraz każę waćpanu wina z jajami
22 I,5 | w pas i wyszedł, a potem zaraz weszła wdzięczna gosposia
23 I,5 | Powiadają tedy łyczkom : "Zaraz my tu na waszej skórze wypiszemy
24 I,5 | to przyjechał. Żołnierze zaraz do mnie z narzekaniem i
25 I,5 | Niechże we mnie piorun zaraz trzaśnie, niech mnie czarci
26 I,5 | ochota wrócić nie jutro, ale zaraz, wrócić co koń wyskoczy
27 I,6 | się zasiekł w Lubiczu, ale zaraz okazało się to nieprawdą;
28 I,7 | niż prawdy, więc uderzyła zaraz w struny i złożywszy buzię "
29 I,7 | teraz są. Bez sądu byśmy go zaraz rozsiekali. Musi on o tym
30 I,7 | wojny hetman wielki odesłał, zaraz zwarli się w szeregi; inni,
31 I,7 | Laudzie opatruje.~- Niechże go zaraz opatrzy, potem na łoże go
32 I,8 | zdarza, że ocalona panna zaraz rękę i serce zbawcy oddaje!
33 I,8 | jadąc z oświadczeniem tak zaraz po uratowaniu panny, nie
34 I,8 | mieć robociznę, a wyście zaraz poumykali, ledwie z was
35 I,8 | oczu nie miała, żeby się zaraz nie zakochała...~Wtem nadbiegły
36 I,8 | dziękować naprzód, a waszmości zaraz potem...~- Kiedy tak, to
37 I,8 | zacz jest, jakoż Oleńka zaraz odrzekła :~- Waćpana o to
38 I,8 | wyszedł zły i gniewny; po czym zaraz siadł na koń i odjechał.~-
39 I,8 | jadący z tyłu, przysunął się zaraz.~- Co wasza mość mówi?~-
40 I,8 | ci list zapowiedni, abyś zaraz zaczął zaciąg czynić, i
41 I,8 | że mam zaciąg czynić, i zaraz się do tego wezmę... Ludzi
42 I,8 | co znajdę nie w porządku, zaraz księciu Bogusławowi dawał
43 I,8 | całym zaścianku. Przyszła zaraz szlachta pytać, czy prawda,
44 I,9 | wynagrodził i dziewkę mu oddał. Zaraz po Zbarażu się pobrali i
45 I,9 | zwłaszcza, gdym rekuzę dostał, zaraz mi się w głowie rozjaśniło.
46 I,9 | czeka! Z łoża trzeba do sądu zaraz... Chybabym stąd uciekał,
47 I,10 | że nic nie sprawił, skoro zaraz po nim tak poważnych wysłano
48 I,10 | służących. Starzy praktycy zaraz po tym uzbrojeniu poznawali
49 I,10 | w piersiach, uczuli się zaraz bezpieczniejsi pod jego
50 I,10 | braterstwa się przyznaje, więc zaraz pan Koszucki odpowiedział:~-
51 I,10 | też wysłać go z obozu, co zaraz uspokoiło nieco wzburzonych.
52 I,10 | niepewność, skończyły się zaraz swary, kłótnie; owszem:
53 I,10 | oddział rozciągnął się zaraz w bezładną kupę, bo gdy
54 I,11 | będzie grzeczniejszy.~- Zaraz przyślę. Ale niech jeno
55 I,11 | gdzie bym waszmości spotkał, zaraz bym powiedział: "Skrzetuski!"
56 I,11 | Wittenberg pokazał, zaczęto zaraz paktować, nim się kropla
57 I,11 | przecie tam nie trafią. Jutro zaraz żonę i dzieci wyślę.~- I
58 I,11 | jej rzekł, że trzeba iść, zaraz mi powiedziała: "Idź!"~-
59 I,11 | się posiliwszy i napiwszy, zaraz spać poszedł, a pan Jan
60 I,12 | Pan Opaliński skryba, i zaraz się pokazało, do czego zdatny...
61 I,12 | kupra gęsi wyciągnie, to zaraz myśli, że wszystkie rozumy
62 I,12 | Wołodyjowski - choć i mnie się to zaraz nie spodobało, boć i ja
63 I,12 | ja jutro pewnie wrócę i zaraz z chorągwią ruszymy, gdzie
64 I,12 | Wołodyjowski.~- O Boże! zaraz znać, że to nie pospolitaki! -
65 I,12 | Jan - wielki to rycerz!~- Zaraz zaś po nim nadjechał i pan
66 I,12 | pan Charłamp nasrożył się zaraz i rzekł:~- Służyłem pod
67 I,12 | panie Charłamp, odpowiesz zaraz, choćbym był nawet hajdukiem,
68 I,12 | miody w Kiejdanach, sławne! Zaraz tu przyślę do wyboru. Mam
69 I,12 | ichmościów.~Porwali się tedy zaraz, bo już byli przybrani,
70 I,12 | nazywa, i swój konterfekt zaraz każe malować, aby nawet
71 I,12 | ten sobie wytarty kubrak zaraz ozłoci. Łatwiej tu, widzą,
72 I,12 | aż wam pończochy opadną! Zaraz my tu z wami podunderujemy.
73 I,13 | pana! do księcia pana!~- Zaraz, jeno szaty zawdzieję. Chłopię!
74 I,13 | skończyła.~Zobaczysz ją zaraz, bo jej żałoba po dziadzie
75 I,13 | zaprzysiągł poprawę i dotrzymam... Zaraz mnie też Bóg pobłogosławił,
76 I,13 | ruszamy. Nie żądam, abyś jutro zaraz za mnie szła... Ale bogdaj
77 I,13 | miękkim głosem, po którym zaraz poznał pan Andrzej, że słowa
78 I,13 | ich nie znali, ale inni zaraz na to czynili uwagę: "Nie
79 I,13 | czas do stołu siadać, i zaraz uczynił się ruch niezwyczajny.
80 I,13 | przyrządzać, że kto pokosztował, zaraz od wiary gotów był odstąpić
81 I,13 | niemiara, toteż się ze Szwedami zaraz powąchali - odrzekł Zagłoba -
82 I,13 | zacny.~Poczciwy pan Michał zaraz rozczulił się:~- Żeby mi
83 I,14 | Upity po chorągiew ruszał i zaraz ją tu sprowadził. Pieniędzy
84 I,15 | pierwszy się wymknie, ten zaraz do chorągwi ruszy i innym
85 I,16 | było mu odmówić.~Despota zaraz na początku zawodu zdrajcy
86 I,16 | daruję, choćby jutro, dziś, zaraz!~Radziwiłł zagryzł wąsy.~-
87 I,16 | wyglądało, jakbym się im chciał zaraz z moją instancją chwalić.~-
88 I,16 | Mirskiego i Stankiewicza, bo zaraz potem czeka cię inna ekspedycja,
89 I,16 | nie zna. U niej wszystko zaraz: cnota albo niecnota, i
90 I,16 | ulękniemy się buntu. Pułkowników zaraz pod eskortą odeszlę; spodziewam
91 I,17 | piersi. Odsapnął jak miech i zaraz nabrał fantazji.~- Panie
92 I,17 | chwili namysłu zacząłby zaraz w nią trykać. Przykazano
93 I,17 | kazał inną drogą jechać. Zaraz za Kiejdanami wykręciliśmy
94 I,17 | czekając, co się stanie; a on zaraz poczyna głową pracować i
95 I,17 | doszła, ażem zmartwiał i zaraz przeczuwałem coś złego.~
96 I,17 | rozmówisz. Toż i komendant zaraz w Szawlach po Żyda musiał
97 I,17 | wolni jesteśmy i ludzi mamy! Zaraz ruszymy dobra mu pustoszyć!
98 I,17 | ręka.~- Toś tedy waćpan zaraz do Upity trafił? - pytał
99 I,17 | były na potrawach, posłali zaraz pachołków, by je sprowadzić,
100 I,17 | powagi rozkazu. Kazałem go zaraz aresztować, a buńczuk nad
101 I,18 | poprzednio przy drodze, więc zaraz przyszło do szabel.~Pierwszy
102 I,18 | obalonego rumaka i padał zaraz pod cięciem czekającej nań
103 I,18 | uczynić - rzekł pan Michał. - Zaraz jutro ich puszczę, ale dziś
104 I,19 | burzę szwedzką. Naprzód, zaraz po niej, poczęto tu i owdzie
105 I,19 | obiecując sobie w duszy zaraz po ukończeniu tej roboty
106 I,20 | przyjacielskim domu kłótni zaraz od początku zaczynać i to
107 I,20 | krewną, i to koniecznie zaraz, bo jutro lub pojutrze nie
108 I,20 | widziałem, jeno że znikła zaraz jako tuman na łące.~- Tak
109 I,20 | niemały - rzekł - ale... zaraz nie mogę... Widzisz waszmość,
110 I,20 | waćpaństwo zabierajcie się zaraz z nami. Nie ma innej rady.
111 I,20 | pomordowani w Kiejdanach, zaraz po owym słynnym układzie
112 I,20 | to szczęście, żeś ojciec zaraz tam list przeczytał, zamiast
113 I,20 | przy nim znaleziono, tak zaraz mnie coś tknęło, iże to
114 I,20 | Ale jeśli waszmościowie zaraz chcecie ruszać w drogę,
115 I,20 | szczerze, że mi to nie na rękę zaraz z wami się zrywać. Skoro
116 I,20 | żywy odjechał, toć mnie tu zaraz nie spalą ani nie zamordują,
117 I,21 | poczęto cucić księcia, który zaraz stracił przytomność. Cucono
118 I,21 | przy sobie medyka, którego zaraz, równo z wejściem Kmicica,
119 I,21 | Adersowi w gwiazdy patrzyć... Zaraz erygował figurę i mówi,
120 I,22 | powtórzyło okrzyk, zaś książę zaraz począł kłaniać się i dziękować
121 I,22 | dumie, więc zbliżył się zaraz do pana Jurzyca i rzekł:~-
122 I,23 | podoba! - rzekł. - Ganchof zaraz by mi zaczął w skrzynie
123 I,23 | Ty mu list oddaj i ruszaj zaraz do Tykocina, do księcia
124 I,23 | Liczyliśmy obaj z Bogusławem, że zaraz ze Szwedami i z nami w ligę
125 I,23 | Małopolsce noga powinie, tedy zaraz się Wielkopolska i Mazury
126 I,24 | przezywali go koczotką. I zaraz po bitwie kryzy nowe mu
127 I,25 | podniósł się z krzesła i znowu zaraz usiadł, jak człowiek, który
128 I,25 | skoro się tylko zapomni, zaraz zaczyna mowę miłością dla
129 I,26 | że nie zgonią, a choćby i zaraz byli zaczęli gonić, i tak
130 I,26 | i waszej książęcej mości zaraz tu w łeb nie strzelił...
131 I,26 | staremu podchodził. Ale już mi zaraz przyszło podejrzenie: a
132 I,26 | nie wypoczywali dotąd.~- Zaraz spoczniemy!...~- Widać tu
133 II,1 | dość przestronna. Soroka zaraz na wstępie zauważył, iż
134 II,1 | dictum latarnia znalazła się zaraz w komorze. Soroka kazał
135 II,1 | po czym głowa opadała mu zaraz na piersi. Tak zeszła godzina
136 II,2 | Kozaków pobranych, jednakże zaraz zakrzątnął się; zagniótł
137 II,2 | wyszedł z izby, a pan Andrzej zaraz rozpoczął pisać. "Wypowiadam
138 II,2 | jeślibym złą nowinę usłyszał, zaraz pan Sapieha pokaże je Pontusowi.
139 II,2 | obaczywszy moje nazwisko, zaraz będą podejrzewali, że umyślnie
140 II,3 | przedsięwzięciu pana Kmicica, i zaraz tysiące przypuszczeń poczęło
141 II,3 | czapraki i szable proste, bo zaraz jedziem. A zapowiedz synalom
142 II,4 | Andrzeja, więc nie tylko że zaraz wewnętrzny impet powściągnął,
143 II,4 | Billewiczach, jak lisa w jamie, i zaraz go kazali na śmierć prowadzić;
144 II,4 | Zagłoba: "Poświeć!" - i zaraz do czytania. Ledwie zaczął
145 II,4 | księcia wojewody, których zaraz by kazał rozstrzelać, gdyby
146 II,4 | Józwę skoczył w ukrop i zaraz rozciągnął drugiego Butryma,
147 II,4 | Bo i pan Wołodyjowski zaraz by lepiej w szczerość afektu
148 II,5 | doczekał Rzędzian ranka i zaraz udał się do pana Wołodyjowskiego,
149 II,5 | wieków, przyjął radośnie i zaraz poprowadził do kwatery panów
150 II,5 | co mówił, to prawda, a ja zaraz waszmościom słowa jego wiernie
151 II,5 | posiłki szwedzkie czeka i że zaraz na Podlasie ruszy.~- Co
152 II,5 | ustrzelili albo usiekli, zaraz by wojna była. Sami teraz
153 II,5 | nie wierzysz, z czego by zaraz i do wielkiej kłótni dojść
154 II,6 | królewskim, a pan Michał zaraz mu zawtórował trochę cieniej,
155 II,6 | koronowanym głowom zdzierży.~- Zaraz do niego napiszę: "Mości
156 II,6 | głową na znak przyzwolenia i zaraz zaczął przeglądać rejestr.~
157 II,6 | Byle tylko Radziwiłł zaraz nie nadszedł - wtrącił Stanisław
158 II,6 | wracają. Chodźmy! Chodźmy!~- Zaraz to mówiłem! - zakrzyknął
159 II,6 | pomyślałem: nie może być! Zaraz to pomyślałem! Chodźmy!
160 II,6 | śmiechem, lecz pan Zagłoba zaraz okazał, iż jeśli pan wojewoda
161 II,7 | pożądanych posiłków ruszy zaraz, ale on jeszcze zwłóczył.
162 II,7 | powtarzać wzruszonym głosem:~- Zaraz mi młodość wróciła! Zaraz
163 II,7 | Zaraz mi młodość wróciła! Zaraz i zdrowie wróciło!~Lecz
164 II,7 | włóczni bezpieczen. Kazałem go zaraz wysmarować i trabantowi
165 II,7 | byle w tobie żółć poruszyć, zaraz cię dusić poczyna. Przyrzeczże
166 II,8 | mówią, że przyjaźń trzeba zaraz podlać, aby nie zwiędła
167 II,9 | bowiem, że książę Bogusław zaraz z Pilwiszek pchnął na wszystkie
168 II,9 | król cały kraj opanuje, zaraz po ojcowsku rządzić zacznie.~
169 II,9 | zagnać konie. Inaczej padłoby zaraz podejrzenie na sprzedających,
170 II,9 | komendant, byleś słowo pisnął, zaraz ci odpowie: "Nie mam ja
171 II,10 | wybawiciela dziękczynnie i zaraz częstował, a pan Andrzej
172 II,11 | i Lanckorońskim, po czym zaraz do Prus ruszy i dlatego
173 II,11 | się musiał, bo co miał, to zaraz pierwszemu proszącemu oddał.
174 II,11 | do zajazdu, a oni weszli zaraz za nim. W izbie oficer skłonił
175 II,11 | zatrzymać się dłużej, czy dalej zaraz jechać?... Jego królewska
176 II,11 | się reszty wojsk, po czym zaraz do Warszawy i do Prus wyruszy.~-
177 II,12 | w całej Małopolsce, gdyż zaraz po poddaniu się Krakowa
178 II,12 | aby hrabia Wrzeszczowicz zaraz się zwierzał z zamiarami
179 II,13 | rozwinęła skrzydła do lotu, zaraz poczęły krążyć wieści coraz
180 II,13 | poklękali wkoło murów i otucha zaraz spłynęła w ich serca. Tymczasem
181 II,13 | Tu Śląsk niedaleko i zaraz by się żołnierzów nazbierało.
182 II,13 | błogosławić, oni zaś wyznali mu zaraz, o co się umówili. Ksiądz
183 II,14 | wierzyć żołdacy?~Zauważono zaraz, że gdy Miller zbliżał się
184 II,14 | wojna nie nowina! To i widać zaraz! Gdzieś się tak wyuczył?~
185 II,15 | nieco uszkodziła. Ksiądz zaraz spytał:~- A gdzie to Babinicz?
186 II,15 | mdłe światełko szwedzkie i zaraz zakrzyknął:~- Ogień tam,
187 II,15 | widział. Lecz zabrali się zaraz raźno do dzieła. Wybrano
188 II,15 | We śnie go widziałem... zaraz z wieczora... Straszna,
189 II,15 | I obiecał sobie, że zaraz po oblężeniu do niej do
190 II,16 | stanowczo zdradzie, ale dali zaraz znać o niej Kordeckiemu.~
191 II,16 | na Kmicica, przywołał go zaraz i rzekł:~- Gniewałem się,
192 II,16 | młodego junaka.~- Żołnierzyk zaraz prawdziwego żołnierzyka
193 II,16 | księdza Kordeckiego, który zaraz odprowadził go na bok i
194 II,17 | zebrani.~A ksiądz Kordecki zaraz dodał:~- Niech będą błogosławieni,
195 II,17 | szczerzej niż Millerowi, to się zaraz pokaże... Hm! pozwólcie,
196 II,17 | jest szelmą, to się także zaraz pokaże. Kreowałem się Millerowi
197 II,17 | się Millerowi wykręcić, zaraz na Śląsk do naszego pana
198 II,17 | rzęsiste blaski rozsypały się zaraz naokoło. Ksiądz Kordecki
199 II,17 | synaczku kochany!...~- To ja zaraz przygotowania poczynię -
200 II,17 | na sznurku zobaczę, muszę zaraz w bok pyżgać, co siły w
201 II,17 | jeno do bramy!~- Jakże to? Zaraz chcesz iść? - pytał pan
202 II,18 | służy... A pięknie służy! zaraz im się przysłuży! Co to
203 II,18 | mówiło nazwisko Kmicica. Lecz zaraz pomiarkowali, że to nie
204 II,18 | oficerowie otoczyli ich zaraz, wypytując, co by to za
205 II,18 | żołnierzy.~- Zostawić go tak. Zaraz wracam. Niech jeden jedzie
206 II,18 | połowy, rzekł:~- Zziąbłem. Zaraz mi lepiej.~- Na kulbace
207 II,18 | rozgrzeje. Konie czekają.~- Zaraz mi lepiej - powtórzył Kmicic. -
208 II,18 | z nim kilku ludzi, tedy zaraz na nich uderzyć... Jego
209 II,18 | waszą miłość. Przyjechał zaraz po odjeździe waszej miłości...
210 II,19 | Góra stękać poczyna. zaraz ujrzymy mysi ogonek! - dorzucił
211 II,19 | jaki dom ma się zawalić, zaraz jaskółki i wróblowie, gniazda
212 II,19 | Zakonnicy zgromadzili się zaraz w definitorium. List był
213 II,19 | prosty żołnierz służył, zaraz komenda sama mu do rąk właziła.
214 II,20 | głupie chłopstwo, chcieli zaraz Kraków siekierkami odbierać,
215 II,20 | nim stanęli i wojsko by zaraz Szwedów opuściło.~- Pewnież
216 II,20 | Wierności waszych usłyszeli, zaraz natychmiast przybędziemy
217 II,21 | widniejszą.~Pan Andrzej zaraz domyślił się z ubioru, że
218 II,21 | zrozumiał pytanie i nie zaraz odpowiedział, tak dalece
219 II,21 | słusznie! Czekajże waćpan. Zaraz się król podniesie, śniadać
220 II,21 | twarzą wiele pogodniejszą. Zaraz spytał Kmicica o nazwisko,
221 II,21 | Niechże cię pan Ługowski zaraz do naszej kwatery prowadzi.
222 II,21 | Kazimierz, ledwie ją ujrzał, zaraz zakrzyknął:~- Częstochowa
223 II,21 | jakoby bez duszy leżącego. Zaraz mnie tam pod sąd oddali
224 II,22 | tymi wieściami zajęte i zaraz po mszy solennej udano się
225 II,22 | więc roztrząsać, czy powrót zaraz ma nastąpić, czy go lepiej
226 II,23 | przyszłość obiecywał. Również zaraz z początku drogi okazało
227 II,23 | tylko spojrzał groźnie i zaraz tamtego skonfundował. W
228 II,23 | Królewscy ludzie zatrzymali go zaraz.~- Człeku - spytał Tyzenhauz -
229 II,24 | ziemi spiskiej; inni radzili zaraz wykręcić do Węgier, które
230 II,24 | A czemu nie wykręciliśmy zaraz do Węgier?~- Bo nie można.
231 II,24 | boskie! Już są blisko!... Zaraz się ukażą!...~- Może pana
232 II,24 | rzekł.~Kiemlicze ruszyli zaraz za nim, jak psy myśliwe
233 II,24 | krzyczał z rozpaczą - tamci zaraz polegną!... Miłościwy panie,
234 II,25 | wysłania przodem dragonii. Zaraz się o niej Szwedzi zwiedzieli
235 II,25 | szczerosrebrnej beczki. Ochota zaraz uczyniła się jeszcze większa
236 II,26 | poczuwam, niech Bóg mnie zaraz nagłą śmiercią i wiecznym
237 II,27 | ozwał się znów król gdzie zaraz ową konfederację roborować
238 II,27 | grzecznej chorągwi stanął. Zaraz też na Szwedów ruszył, a
239 II,27 | że choć teraz nie mogą zaraz recedere, przecie to uczynią,
240 II,27 | zaciekle na nich rzuciło, że zaraz sromotnie tył podał. Jak
241 II,28 | towarzystwem jest zamiar zaraz po zdobyciu zamku księcia
242 II,28 | Króla gdyby pies ukąsił, zaraz by mu przebaczył i jeszcze
243 II,28 | jakże to się zawziął, kiedy zaraz synów jego wziął w opiekę,
244 II,28 | Częstochowę wspomni, to zaraz wszyscy poczynają zgrzytać
245 II,28 | nie przepuściła, żeby mu zaraz serca nie przeszyć... Taką
246 II,29 | przestał rzęzić. Zbudzili się zaraz ci, którzy go otaczali,
247 II,29 | się pierwszy Charłamp i zaraz spojrzał na trupa wojewody;
248 II,29 | go sam!... - ozwało się zaraz kilka głosów.~Na to Charłamp
249 II,29 | pod ręce i wyprowadzono go zaraz z komnaty. Po czym i żołnierze
250 II,30 | czterdzieści tysięcy mogło zaraz spod Kamieńca w pole wyruszyć.~
251 II,31 | czterdzieści tysięcy mogło zaraz spod Kamieńca w pole wyruszyć.~
252 II,32 | dobrze królowi znajomy, zaraz też Jan Kazimierz kazał
253 II,32 | czytać, ale ledwie zaczął, zaraz przerwał:~- Myli się w tym
254 II,32 | Kmicica złapali, którego zaraz na rozstrzelanie ordynowałem.~-
255 II,32 | książę Bogusław powiadał...~- Zaraz się to okaże - rzekł król.
256 II,33 | Usłyszawszy to Rzędzian wyprawił zaraz Tatara z kożuszkami, a sam
257 II,33 | skaptować, co my, zrozumiawszy zaraz, poczęliśmy jeden na drugiego
258 II,33 | książę Bogusław począł, zaraz w niego utkwiła oczy. Straszna
259 II,33 | to, że ją książę wojewoda zaraz Bogusławowi wydał! - rzekł
260 II,33 | mieszkał między nimi, inaczej zaraz za jego oczyma zaczną zbytkować.
261 II,33 | Nie może być, tylko i tym zaraz oficyjera dodadzą.~- I ten
262 II,34 | komendę mógł objąć i z nimi zaraz w pole ruszyć.~- Nie odmawiam -
263 II,34 | umiał utrzymać, gdyż inaczej zaraz i naszych zaczną palić a
264 II,34 | jeno wiatr w polu owieje, zaraz słabość mi przejdzie i siła
265 II,34 | wracają mu siły, i gotów był zaraz na konia siadać.~Pacholikowie
266 II,34 | jaka go dusiła, błysnęła zaraz myśl, jak potężnym i władnym
267 II,34 | listem, na którego król zaraz się obruszył: "Idź do kata,
268 II,34 | mnie lepiej!~- Król też zaraz zakrzyknął: "Gotowa dla
269 II,35 | się konfundował, więc jął zaraz patrzeć w te oczka zgoła
270 II,35 | gościowi nie sprosta, i zaraz rzecz obrócił.~- Ten Podbipięta -
271 II,36 | ci i dwie... Ale przecież zaraz nie jedziesz?~- Bogać! Pilno
272 II,36 | naprzód wyprawię.~I poszedł zaraz wydać im rozkazy, a wziąwszy
273 II,36 | przekonał o zasadzce i dziewkę zaraz bym w Krasnostawie oddał.
274 II,36 | krzyknął Kmicic.~I sam zaraz ucapił za kark oficera.~
275 II,36 | z Zamościa nie czekać, i zaraz ruszył w dalszą drogę. Wszelako
276 II,37 | listy królewskie wiezie, i zaraz prosił pana wojewodę o osobną
277 II,37 | popasach czynili? Gadaj mi jeno zaraz, poganinie, zaliś od swoich
278 II,37 | wzmiankę o Bogusławie przybladł zaraz i twarz mu się skurczyła
279 II,38 | listy królewskie wiezie, i zaraz prosił pana wojewodę o osobną
280 II,38 | popasach czynili? Gadaj mi jeno zaraz, poganinie, zaliś od swoich
281 II,38 | wzmiankę o Bogusławie przybladł zaraz i twarz mu się skurczyła
282 II,39 | wiedział, kto jest Babinicz, zaraz jął zdanie jego mocno popierać:~-
283 II,39 | Wojewoda wstał, lecz usiadł, i zaraz począł badać spokojnie:~-
284 II,39 | chłodzie, z czego żołnierze zaraz wróżyli sobie pewne zwycięstwo.~
285 II,39 | napadła konfuzja, albowiem zaraz począł suponować, iż jest
286 II,40 | warunki zwyciężonemu, i zaraz uderzył swymi bladymi oczyma
287 II,40 | mądrze, bo inaczej każę zaraz panu Babiniczowi następować.~
288 II,40 | pan Oskierko wyprowadził zaraz Sakowicza. Hetman na pożegnanie
289 II,40 | kiwnął, po czym zwrócił się zaraz do pana Andrzeja:~- Czemuś
290 II,40 | bezimienny.~To rzekłszy hetman zaraz pisać zaczął. W kwadrans
291 II,41 | pułkownikowski, więc diabeł począł mu zaraz wichrzyć w mózgu i szeptać:~-
292 II,41 | Proszę za sobą... Paroksyzm zaraz minie... Będziem się mogli
293 II,41 | nieruchomy.~Wreszcie rzekł:~- Zaraz... niech odpocznę...~Kmicic
294 II,42 | Tatarów.~Akbah-Ułan stawił się zaraz przed Babiniczem i zdał
295 III,1 | dwie godzin odłączyć, bo zaraz przepadał bez wieści, a
296 III,1 | imiona pamiętał, poznał zaraz kapitana.~- A co nowego,
297 III,2 | chodzi, rozochocił się i zaraz kazał co najlepszych win
298 III,2 | za późno, król nastąpił i zaraz trzeba było uderzać. Poszliśmy
299 III,3 | widnokrąg wyjaśnił się, i zaraz też na zachodniej stronie
300 III,3 | pan starosta począł się zaraz w boki brać, z nogi na nogę
301 III,3 | pan Sobiepan za pierwszym zaraz razem mu przerwał:~- Nie
302 III,3 | ojczyzny wszystkich przewyższa, zaraz król i pan mój rzekł: "Ten
303 III,4 | zgubę. Zaledwie przeszli, zaraz saperowie szwedzcy rozebrali
304 III,4 | Kanneberg i Sweno wyjechali zaraz na czoło.~- Poznaję tych
305 III,4 | ruszyła trzecia chorągiew, on zaraz doskoczył do niej i podprowadził;
306 III,4 | pomoc.~Zapomnieli o tym, iż zaraz po ich przejściu uprzątnięto
307 III,4 | pachę przeciwnika, lecz zaraz poznał, że sam mistrzem
308 III,5 | z tego może wyniknąć, i zaraz rankiem zwołał radę wojenną.
309 III,5 | powitawszy ich wdzięcznie, spytał zaraz:~- Czy to sławnego rycerza
310 III,5 | każdego chciał sobie ująć, zaraz zakrzyknął:~- Kto by nie
311 III,5 | to pan Zagłoba rozpoczął zaraz opowiadać, jeno z niektórymi
312 III,5 | wąsami:~- Połknąłeś hak, zaraz cię tu wyciągnę.~- Co waszmość
313 III,5 | gdy wniesiono kielichy, zaraz wzniósł zdrowie królewskie,
314 III,5 | jestem pewien, że były), to zaraz by pan marszałek nadął się
315 III,5 | oponentów by wysiekł... Boga mi, zaraz bym cię hetmanem wielkim
316 III,6 | obecnością swą dodawać.~Lecz zaraz w początkach o mało życiem
317 III,6 | króla!~Karol Gustaw zaś zaraz w pierwszej chwili spotkania
318 III,6 | wychylił i pocieszył się zaraz znacznie.~W czasie owego
319 III,6 | na rozum nie bierz, gdyż zaraz będziesz szwankował.~- Bom
320 III,7 | komendanci spyżę przyślą. Ot, zaraz pod bokiem był Sandomierz,
321 III,7 | i z zapalonymi lontami.~Zaraz, stanąwszy przed obliczem
322 III,7 | Wołodyjowski i Zagłoba poczęli zaraz kiwać na niego, lecz on
323 III,7 | zetrzem i króla dostaniem, zaraz pod Warszawę pociągniemy.
324 III,7 | Lecz Kmicicowi poczęły zaraz nozdrza latać.~- Niezła
325 III,7 | zgodzili się na tę myśl, więc zaraz klękli do pacierzy i poczęli
326 III,8 | Wołodyjowski zakrzyknęli zaraz, że chcą z nim jechać, bo
327 III,8 | drugim brzegu uczynił się zaraz ruch większy i wkrótce nadjechał
328 III,8 | pospolitaków, poseł przyjedzie, to zaraz gadu, gadu, o zdrowie jejmości
329 III,8 | wielce upodobał. Poznał go zaraz, że to ten sam jest, któren
330 III,8 | wypoczynku, więc nabrali zaraz ducha i wojennej postawy.
331 III,8 | Obejrzał się, gdzie jest, i zaraz na obiad do księdza trafił.
332 III,9 | obozowisku położyło się zaraz kilka luźnych partyj szlacheckich
333 III,9 | zaniepokoił ich. Ozwały się zaraz wołania na tych, którzy
334 III,9 | żołnierzyku! Dobrze! Wziąść ich zaraz na pytki. Sam będę indagował!~
335 III,10| wielce radośnie, lecz on zaraz na wstępie posępną im twarz
336 III,10| Gdzie on jest?~- U mnie. Zaraz go przystawię.~Lecz pan
337 III,10| jak mu dzioby poczerniały; zaraz i szeplenić zacznie, co
338 III,10| który poniżej zbudowali, i zaraz nastąpili. Stała od krańca
339 III,11| krotofili spodziewał, i zaraz jął mówić:~- Jak się masz,
340 III,11| że wojska nie rozbite, zaraz powiada: "Wola boska, nie
341 III,11| ale go jakoś nie widzę.~- Zaraz siądziemy do stołu. A co
342 III,11| od szlachty lubelskiej i zaraz przyjdzie z prośbą, bym
343 III,11| a ja jej przyrzeknę, że zaraz idziemy w pomoc, niech się
344 III,11| ekspediować.~I wyszedł.~Zaraz potem wpuszczono deputację
345 III,11| teraz... Ten drugi kościół, zaraz tam obok, to jest collegium
346 III,11| wieczór się uczyni, inny to zaraz człowiek i z wielkiego hetmana
347 III,11| przepijając do gości, począł się zaraz z Zagłobą przekomarzać.~-
348 III,11| Wańkowicz przebiegną im drogę, zaraz im pomoc wyślę!~Akbah-Ułan
349 III,12| czujność. Złapali się Szwedzi zaraz nazajutrz, przypuszczając
350 III,12| przyszedłszy nieco do zdrowia, zaraz z wojskiem na Pomorze wyruszył,
351 III,12| się ma Hassling? - spytał zaraz w progu.~- Chory, i trzy
352 III,12| najniewinniejszy iocus, to zaraz wąsikami rusza jak wściekły
353 III,12| Ba! - odparł Kmicic. - Zaraz bym ich spod Warszawy wyprowadził,
354 III,12| dosięgło. Odpowiedziały im zaraz jednym grzmotem wojska królewskie
355 III,12| oblężenia układać.~Na drugi zaraz dzień czeladź poczęła tu
356 III,12| słowami pana Grodzickiego i zaraz spytał:~- A kto tam w owym
357 III,12| Ja! ja! ja! - ozwało się zaraz kilkanaście głosów.~- Kto
358 III,12| jakom tu żyw, tak będzie! I zaraz szturm nakażę, jeno jeszcze
359 III,13| czujność. Złapali się Szwedzi zaraz nazajutrz, przypuszczając
360 III,13| przyszedłszy nieco do zdrowia, zaraz z wojskiem na Pomorze wyruszył,
361 III,13| się ma Hassling? - spytał zaraz w progu.~- Chory, i trzy
362 III,13| najniewinniejszy iocus, to zaraz wąsikami rusza jak wściekły
363 III,13| Ba! - odparł Kmicic. - Zaraz bym ich spod Warszawy wyprowadził,
364 III,13| dosięgło. Odpowiedziały im zaraz jednym grzmotem wojska królewskie
365 III,13| oblężenia układać.~Na drugi zaraz dzień czeladź poczęła tu
366 III,13| słowami pana Grodzickiego i zaraz spytał:~- A kto tam w owym
367 III,13| Ja! ja! ja! - ozwało się zaraz kilkanaście głosów.~- Kto
368 III,13| jakom tu żyw, tak będzie! I zaraz szturm nakażę, jeno jeszcze
369 III,14| tylko jeden: Babinicz." Inni zaraz przyświadczyli.~- Ja na
370 III,14| dzień! - rzekł.~A pan Kmicic zaraz począł na niego bystro patrzeć.~-
371 III,14| ledwie przyjechali, wszyscy zaraz spostrzegli, że książę okrutnie
372 III,15| poprzednio pałaców, lecz gdy zaraz na początku wszyscy, idąc
373 III,15| mgnieniu oka, on zaś kazał zaraz rąbać wąską dziurę u samego
374 III,15| pięścią w pierś uderzył, a ten zaraz padł, krew ustami oddawszy.
375 III,15| do Zamościa. Tumult nie zaraz wprawdzie się uciszył, jednakże
376 III,17| jak najpomyślniej, gdyż zaraz potem ruszyła czeladź, a
377 III,17| przychodzi. Muszę z Billewiczem zaraz jutro pomówić.~- To go uprzedzę,
378 III,17| zwyczajnie. Ale pomyślał zaraz, że pewnie tych dwoje regalistów
379 III,17| Rzeczypospolitej. Co więcej, zaraz teraz miał zostawić posiłki
380 III,18| wieczora.~- Nie dawaj mi zaraz responsu, jeno się namyśl
381 III,18| jestem pewien, że sercu zaraz cugli popuści, a ono bryknąć
382 III,19| wlać lekarstwo trzeźwiące. Zaraz potem odzyskał przytomność,
383 III,19| jeszcze nie masz.~- Dawaj zaraz... słyszysz?~Starosta oszmiański
384 III,19| przyjdzie wiosna, inne będą zaraz gwiazdy i noce krótkie,
385 III,19| dwór przywabiał, poczęła zaraz wynosić się do domów.~Za
386 III,20| wyszedł w milczeniu, ale zaraz w korytarzu pozrywał bandaże,
387 III,20| spojrzawszy na synowicę odgadł zaraz, że mu niepomyślną wieść
388 III,20| z tych okien.~A panienka zaraz na to:~- Moja wina, żem
389 III,20| oczyma Oleńki, przysłał jej zaraz kartkę z następującą wiadomością:~"
390 III,21| przyjechał do Taurogów!~Anusia zaraz poczęła kręcić palcami kończyki
391 III,21| natury serce dobre, skoczyła zaraz ku niej, a objąwszy ją rękoma
392 III,21| nieufność Oleńki znikła zaraz, ale za to rozpłakała się
393 III,21| waćpan dobrodziej może sobie zaraz Bóg wie co suponujesz?~-
394 III,21| ledwośmy z Zamościa wyjechali, zaraz mi powiedział, że jego serce
395 III,21| ale był! W Krasnymstawie zaraz powiedziałam sobie: "Nie
396 III,21| Radziwiłły... zdrajcy!" I zaraz tak straszną twarz czynił,
397 III,21| daleko!~Ale z narady, która zaraz nastąpiła, wypadło, że należy
398 III,21| Panu Braunowi kazałam, by zaraz mi wszystko donosił.~Braun
399 III,21| Ketlingiem przyprowadzili go zaraz do Oleńki i Anusi, które
400 III,22| wabna. Jużem to zauważył zaraz po tym, kiedyśmy ją to zabrali,
401 III,22| umęczon i sterany, pewnie by zaraz mniej szczerze począł o
402 III,23| poszuka... rozbójnik jeden!"~Zaraz potem odgrażała mu się w
403 III,23| niezbyt wierząc spytała zaraz tego samego dnia Oleńki,
404 III,23| nie będzie bezpieczno, bo zaraz po wzięciu Warszawy ordynowano
405 III,23| przyszedł czas! - krzyknęła zaraz w progu. - Musimy uciekać!
406 III,23| blednąc nieco, lecz wstając zaraz, na znak natychmiastowej
407 III,24| rzeczywiście niełatwe miał zaraz w początkach zadanie, bo
408 III,24| chcieli iść na ochotnika i zaraz uderzać, lecz on wstrzymał
409 III,24| połączyliśmy się szczęśliwie. Zaraz też książę podjazdy ordynował
410 III,24| pana Zagłobę, który też zaraz odrzekł:~- Każdy wiatrak
411 III,24| niewiasty koziołki zaczynają zaraz przewracać jako niemieckie
412 III,24| przymknął na chwilę oczy, lecz zaraz je otworzył, spojrzał błyszczącymi
413 III,25| rzeczywiście niełatwe miał zaraz w początkach zadanie, bo
414 III,25| chcieli iść na ochotnika i zaraz uderzać, lecz on wstrzymał
415 III,25| połączyliśmy się szczęśliwie. Zaraz też książę podjazdy ordynował
416 III,25| pana Zagłobę, który też zaraz odrzekł:~- Każdy wiatrak
417 III,25| niewiasty koziołki zaczynają zaraz przewracać jako niemieckie
418 III,25| przymknął na chwilę oczy, lecz zaraz je otworzył, spojrzał błyszczącymi
419 III,26| który wyściskawszy go, zaraz zakrzyknął:~- Graf Waldek
420 III,26| odetchnął głęboko, lecz Kmicic zaraz zawołał:~- Kończ już, bo
421 III,26| pogryzione przez niedźwiedzia i zaraz na drugi dzień powiadał: "
422 III,26| się wzruszył, bo poznał zaraz, że w tym jest omen niebieski.~-
423 III,27| niewoli, więc opamiętał się zaraz.~Kmicic zaś popatrzył na
424 III,27| po pierwszej zdarzył się zaraz paroksyzm. Wprawdzie nie
425 III,27| sobie zapewniwszy uczuł zaraz, że ogromna nadzieja wstępuje
426 III,27| podniesie.~Rycerze umilkli zaraz.~Księcia Michała kochano
427 III,27| że szable schowały się zaraz do pochew, a nawet kilku
428 III,27| bój się także, aby wolność zaraz odzyskał, bo go panu hetmanowi
429 III,28| Owóż Szwedzi zmądrzeli już. Zaraz po wybuchu powstania wycięto
430 III,28| i klęskom koniec. Jakoż zaraz poczęli wracać do zaścianków
431 III,28| cofać. Jurek wygadał się zaraz z nowiną przed Anusią, ta
432 III,29| przytulenie.~Nie mogąc do puszczy zaraz po nią iść, postanowił nieprzyjaciela
433 III,29| nieco jazda owa puściła zaraz w skok konie, pragnąc jednym
434 III,29| zaopatrzony w muszkiety, bo zaraz po pierwszym natarciu rozpoczął
435 III,29| to jest bitwę.~Obie panny zaraz w pierwszej chwili dosiadły
436 III,29| kołpaczek rysi na głowie, dusza zaraz z początku uciekła na ramię.
437 III,30| czasie bitwy stała, tam zaraz poczęła się roztasowywać
438 III,30| sprawiedliwie rozdzielić. Zaraz po posiłku stanął na wzniesieniu
439 III,30| przy trupach, odnoszono mu zaraz po bitwie, częstokroć bowiem
440 III,30| czambułu poleciwszy mu, ażeby zaraz ruszał do Troupiów, w których
441 III,30| zanadrze, wydobył, spojrzał i zaraz zdumienie odbiło się na
442 III,30| króla, ojczyzny!~A przecie zaraz po przestąpieniu granicy
443 III,31| roli.~Jesienią 1657 roku, zaraz po wojnie węgierskiej, cicho
444 III,31| pierwsze dymy lubickie, zaraz odwróciwszy oczy poczęła
445 III,32| rozejrzawszy się po izbie zgadł zaraz, iż już jest w Lubiczu.~
446 III,32| pomógłszy Kmicicowi zsiąść, zaraz chwycili go pod ramiona.~-
447 III,32| laudańscy.~Ludzie usunęli się zaraz, tak że środkiem tłumu utworzyła
|