Tom, Rozdzial

 1 II,13 |    ale tylko furtkę w bramie. Jeździec zawahał się przez chwilę,
 2 II,13 |        rzekł ksiądz Kordecki.~Jeździec podał mu pismo z pieczęciami,
 3 II,23 |   udzieli!~W tej chwili jeden jeździec wysunął się z koła; był
 4 II,36 |      Słychać tętent!... Jakiś jeździec pędzi w skok za nami! -
 5 II,42 |    Lecz na czele uciekających jeździec na białym koniu biegł ciągle
 6 III,4 |      widocznie wielkiej krwi.~Jeździec jechał sobie z wolna, jakby
 7 III,4 |     szumiała mętna woda. Owóż jeździec zdzierał przed rowami rumaka,
 8 III,6 | kieskę sądząc, że nieubłagany jeździec ułakomi się na nią i pogoni
 9 III,6 |  zduszonego konia, lecz jeden jeździec go furią przewyższył, a
10 III,12| Dalszą rozmowę przerwał jakiś jeździec, który zbliżał się całym
11 III,13| Dalszą rozmowę przerwał jakiś jeździec, który zbliżał się całym