Tom, Rozdzial

 1  I,15 |    świtać pocznie. Myślę, że nam jakoweś alimenta przyniosą, bo tego
 2  I,21 |        coś chodzi po komnacie... Jakoweś twarze zaglądają mi do łoża,
 3 II,2  |         znalazła się jakaś rada, jakoweś wyjście, jakaś wąska ścieżka,
 4 II,17 |         Odebrali podobno Szwedzi jakoweś doniesienie o wielkiej słabości
 5 II,35 | Podbipięta - rzekł - zapisał jej jakoweś folwarki tam, w waszych
 6 III,5 |          na miłość do ojczyzny i jakoweś o prywacie wzmianki (a jestem
 7 III,11|         to się albo nieszczęście jakoweś trafiało, albo zła nowina
 8 III,17|         inaczej być, tylko tu są jakoweś czary. Albo musiała mi coś
 9 III,21|          pan miecznik.~- Szczere jakoweś serce... i myślę, że prędko
10 III,28|      niemal z każdym łączyło się jakoweś wspomnienie Kmicicowego
11 III,30|          rzekł:~- Effendi, pisma jakoweś znaleziono przy wodzu szwedzkim,