Tom, Rozdzial

 1  I,4  |             którzy smołę wieźli, na gościńcu pobili. Kto? Też oni. Pan
 2  I,5  | rozciągnąwszy się wężem po szerokim gościńcu. Jechali nie przez Wołmontowicze,
 3  I,7  |            cłapali kupą bezładną po gościńcu, gwarząc o wypadkach ubiegłej
 4  I,17 |             Wołodyjowski -to na tym gościńcu najłacniej mu będzie drogę
 5  I,17 |         jego blaskach widać było na gościńcu w przedzie wznoszące się
 6  I,17 |              siekańce zaszumiały na gościńcu, koń pana Rocha zarył nozdrzami
 7  I,17 |            która przewracała się na gościńcu.~Nadbiegli inni. Ze dwadzieścia
 8 II,1  |           rozbijają twoi panowie na gościńcu?~- Czy ja, mój jegomość,
 9 II,3  |             łup brać, a jeśli go na gościńcu szukasz, toś hultaj! - Bóg
10 II,36 |        wiedziała; a gdy wystrzał na gościńcu usłyszycie, to do mnie,
11 III,26|          masy jazdy zbierały się na gościńcu.~Powietrze poczęło się nasycać