Tom, Rozdzial

 1  I,25 |       kupić. Ale gdzież się owo dziwo znajduje?~- A ot, przed
 2  I,25 |      ludzie go trzymają! Ale że dziwo, to dziwo, bo nie koloryzując
 3  I,25 |      trzymają! Ale że dziwo, to dziwo, bo nie koloryzując sułtan
 4  I,25 | Bogusław. - Nie wiem, czy takie dziwo, jakeś mówił, ale istotnie
 5  I,25 |            To byłoby największe dziwo, żeby się z puszczonymi
 6  I,25 |        cuglami nie wysunął.~- I dziwo, i wygoda, bo obie ręce
 7 II,6  |      przyszło, to chan sam jako dziwo mnie oglądał i o konterfekt
 8 II,11 |        wreszcie Soroka rzekł:~- Dziwo czy co?... Toć tam zachód,
 9 II,18 |  pierwszych żołnierzy - żeby na dziwo patrzeć, bo takiego...~Nagle
10 III,4 |         zwalniać biegu.~Lecz, o dziwo, polski oddział, zamiast
11 III,15|       jednej chwili czoło i - o dziwo! - ów feldmarszałek, który