Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         dziewczynę - i nigdy nie czuła się tak samotną na świecie.~
 2  I,4  |         dziewek czeladnych!...~I czuła się sama upokorzona. Nieznośne
 3  I,8  |          Gdyby zresztą nawet nie czuła do niego zrazu afektu, to
 4  I,10 |     można by było przejechać, bo czuła to i rozumiała, że tam,
 5  I,13 |        Nie patrząc widziała ich, czuła, że są bliżej i bliżej,
 6  I,13 |          na razie nie żądał. Ale czuła to sama, że jej nie wolno,
 7 III,18|       nieprzezwyciężoną do niego czuła, choćby to anioł był, nie
 8 III,20| wyjątkowej w swej szlachetności; czuła tylko, że usuwa się jej
 9 III,23|         względu na Babinicza, bo czuła swoją moc i przychodziło
10 III,28|       losu i ciągła obawa, teraz czuła się bezpieczniejszą w głębinach
11 III,28|          już w grobach !"~Oleńka czuła, że oczu nie zmruży w tym