Tom, Rozdzial

 1  I,10 |        Boga! Kto szlachcic, kto cnotliwy, ratunku dla matki! życie
 2  I,10 |        rozsiekać!~- Do nas, kto cnotliwy! - krzyczał Skrzetuski.~-
 3  I,13 |        witebskiego, zbyt to był cnotliwy człowiek, zbyt dobry obywatel,
 4  I,15 |  ojczyźnie potrzebna? Gdy jeden cnotliwy musi za dziesięciu zdrajców
 5  I,15 | ojczyźnie nie dotrzymujecie, to cnotliwy ten, kto wam nie dotrzyma.
 6 II,5  |      innego. A zacnyż to pan! a cnotliwy! nie masz takiego drugiego
 7 II,6  | Żeromskiego, który był człowiek cnotliwy, poważny, a przy tym imponował
 8 II,28 |         że powstaje związek tak cnotliwy na obronę ojczyzny i wiary.~-
 9 III,11|    drudzy już wołali: "Bij, kto cnotliwy!" - inni: "W nich, psubratów!"
10 III,11| przezorny i pracowity wódz, tak cnotliwy człowiek, tak godny obywatel
11 III,17|          powtarzając: "Bij, kto cnotliwy!" - wreszcie za głowę się