Tom, Rozdzial

 1  I,17 |          i jednym zamachem pięści zwalił z konia najbliższego żołnierza.~
 2 II,13 |           do góry, zadarł głowę i zwalił się na wznak. Przez chwilę
 3 III,6 |           rajtarów na płot, który zwalił się z trzaskiem pod parciem
 4 III,6 |        zaczernił mu przed oczyma, zwalił drugiego, trzeciemu przełupał
 5 III,6 |      człowieka z kulbaki, jako on zwalił go na ziemię, po czym, wydawszy
 6 III,16| Aleksandra musiała go przewiązać, zwalił z konia czterech najprzedniejszych
 7 III,18|           aż w szlachcicu jękło i zwalił się na ziemię, sam zaś kopnąwszy
 8 III,24|   kawalera po dwakroć własną ręką zwalił na ziemię.~Jakoż na niego
 9 III,25|   kawalera po dwakroć własną ręką zwalił na ziemię.~Jakoż na niego
10 III,27|           po niemiecku książę. ~I zwalił się w trawę. Padł wznak.~