Tom, Rozdzial

 1  I,9  |        niż słabe siły chorego znieść mogły. Głowa Kmicica opadła
 2  I,17 | Wiadoma to rzecz, że występek znieść światła cnoty nie może.~
 3  I,25 |  którego zapachu nozdrza moje znieść nie mogą... Ale!... Rozumieszże
 4 II,7  |      niebezpieczny i wędzidła znieść nie umiejący, ale to jeden
 5 II,7  |      w butach nosi, a ja tego znieść nie mogę.~- Ona sama nie
 6 II,9  |     pan Grabkowski, nie mogąc znieść bluźnierstwa, uderzył go
 7 II,21 |  niego poświęcić krew, życie, znieść torturę i wszystko w świecie.
 8 III,1 |      więcej, niż trzewia jego znieść zdołają. Po powrocie Jana
 9 III,24|      spodziewał się wprawdzie znieść jego dywizji, ale był pewien,
10 III,25|      spodziewał się wprawdzie znieść jego dywizji, ale był pewien,