Tom, Rozdzial

 1  I,5  |         uczynił, czego bym potem żałował. Niechże we mnie piorun
 2  I,7  |       Gasztowt i na edukację nie żałował. Organista z Mitrunów nauczył
 3  I,9  |         był obrotny i trudów nie żałował, szło mu dość sporo. W tymże
 4  I,17 |          wierzyć, żem szkapy nie żałował, a dobra była bestia! Wczoraj
 5  I,23 |    żałować!...~- Nic ja nie będę żałował!~Oblicze hetmana rozjaśniło
 6 II,4  |      było, że sobie na jadło nie żałował.~Gdy bryka stanęła, hajduczek
 7 II,9  |        Pan Andrzej odjechał, ale żałował straconej sposobności.~Ta
 8 II,16 |          uczyniłem? Nie będziesz żałował! Chodź do nas. Jeśli ci
 9 III,6 | drażliwego człeka ubość mogło.~I żałował niektórych wyrażeń, wreszcie
10 III,27|        ni zdrowia, ni mienia nie żałował dla ojczyzny! Wróg mój,