Tom, Rozdzial

 1  I,19 |            w duszy, że pułkownikom udało się wymknąć z rąk szwedzkich,
 2  I,21 | natychmiast wołać do siebie.~- Nie udało ci się jako i mnie - rzekł,
 3 II,13 |           widzisz, Szweda, którego udało mi się rozciągnąć, znaczyłem
 4 II,17 |        byle tego smoka piekielnego udało się zagwoździć?~Wtem zaczerniała
 5 III,5 |         który z największym trudem udało się oficerom potłumić. Lecz
 6 III,18|        chwili przy pomocy panienki udało, więc doszedł chwiejnym
 7 III,21|           odrzekła Oleńka.~- I nie udało się wam?~- Jak się miało
 8 III,21|          oczki.~- Może by mnie się udało. Trzeba tylko, żeby pan
 9 III,23|   miecznikiem - rzekła - łatwo się udało... Ale niechby tam był ten,
10 III,30|       nawet nie pytał, jaką partię udało mu się ocalić.~Już też pierwsze