Tom, Rozdzial

 1  I,1 |               toż ja mam w chorągwi towarzysza, który się zwie Kulwiec-Hippocentaurus.
 2  I,3 |        Kmicic trącił kułakiem w bok towarzysza:~- Pojedziemy, Kokoszko,
 3  I,3 |              Po czym zwrócił się do towarzysza:~- Moja Kokoszko, zapowiadam
 4  I,8 | Wołodyjowski spojrzał przeciągle na towarzysza.~- Ożenić?... Hę?~- Jużci!
 5  I,12|       szeptał coś do ucha starszego towarzysza, ten zaś słuchał ze zmarszczoną
 6  I,23|             się przy strzemieniu za towarzysza mieć wolało.~- Ja funkcję
 7  I,23|       umiesz po niemiecku?~- Miałem towarzysza, szlachcica kurlandzkiego,
 8 II,1 |         darują mu życie, ale czy za towarzysza przyjmą, czy mu uwierzą,
 9 II,23|             A potem byłem na weselu towarzysza jego, Skrzetuskiego, który
10 II,29|            bo serce i dusza starego towarzysza były właśnie za murami tykocińskimi,