Tom, Rozdzial

 1  I,6  |  jako ci dziad nieboszczyk z tamtego świata nakazuje. Ocaliłaś
 2  I,7  |     podobnym myśleć mogła... Tamtego z serca wyrzuciłam, a tego,
 3  I,8  |    to postarać.~"A jeśli ona tamtego jeszcze pamięta i miłuje?"~-
 4  I,8  |      już! - zakrzyknął - ona tamtego jeszcze miłuje... nie może
 5  I,9  | teraz do samochwalstwa, bo z tamtego świata wracam, alem to sobie
 6  I,13 |     ducha zjawiającego się z tamtego świata. I długo oczom nie
 7  I,25 |      Szwedzi rzekę przejdą i tamtego nieprzyjaciela het, daleko,
 8 II,23 |     spojrzał groźnie i zaraz tamtego skonfundował. W tym coś
 9 III,7 |    wojennej - będą patrzeć z tamtego brzegu, jako na miasto uderzym,
10 III,30|   nagroda?!... Żebym to choć tamtego listu nie odebrał, poszedłbym;