Tom, Rozdzial

 1  I,25 | podprawić mocno trucizną, żeby starszyzna przynajmniej powyzdychała,
 2 II,5  |      cała chorągiew laudańska. Starszyzna jechała na przedzie, naradzając
 3 II,9  |      trącała się kielichami ze starszyzną szwedzką, śmiała się z drwin,
 4 II,13 |     się żołnierzów nazbierało. Starszyzna, jako i stryj mój, słowo
 5 II,15 |     nas tu dobrego nie spotka!~Starszyzna nawet gotowa była przypisać
 6 II,15 |      jeszcze czuwają... Pewnie starszyzna.~- Wejście od tyłu musi
 7 II,17 |     własnej ręki nie dojrzysz.~Starszyzna obradowała nad wycieczką,
 8 II,29 |       kolejno, a między nimi i starszyzna. Zbliżył się więc Stankiewicz
 9 III,9 |  wszystkie chorągwie, wszystka starszyzna, prócz naczelnego wodza,
10 III,30|      którym zginął Hamilton, a starszyzna polska i tatarska podchodziła