Tom, Rozdzial

 1 II,35|      odwijającą się nitkę.~Panu staroście pojaśniały oczy na jej widok,
 2 II,36|   Kmicic spojrzał bystro w oczy staroście, potem, jakby powziąwszy
 3 II,36|        obiecywał sobie dać panu staroście dobrą naukę.~Nadszedł wreszcie
 4 II,36| Kłaniajże się od Babinicza panu staroście i powiedz mu, że dziewka
 5 II,36|      oddał. Powiedzże i to panu staroście, by mądrzejszych od cię
 6 II,36|        zdrowiem, aby mogli panu staroście opowiedzieć, jako im gładko
 7 II,36|         napisał i przesłał panu staroście list następujący:~"Jaśnie
 8 II,36|         śmieli się na oczy panu staroście kałuskiemu pokazać, dowiedział
 9 III,3|        Forgell skłonił się panu staroście z takim uszanowaniem jakby
10 III,7|        Zamościu, która się panu staroście kałuskiemu haniebnie podobała.