Tom, Rozdzial

 1  I,24 |          boska na które z nas nie spadła. Ej! siła by mówić, siła
 2  I,25 |           która jakoby z nieba im spadła.~- Boguśmy się już polecali -
 3 II,10 |        któremu pomoc jako z nieba spadła, przyjął wybawiciela dziękczynnie
 4 II,16 |           ucisku przynieść!~Maska spadła od razu z twarzy zdrajcy;
 5 II,19 |      między innymi i na mnie, nie spadła. Dlatego to chciałem się
 6 II,19 |    niebieskiej korony i taka ulga spadła na wszystkie serca, jakby
 7 II,29 | niezawodną. Wtedy po raz pierwszy spadła zasłona z jego oczu i ujrzał
 8 III,11|         trafiało, albo zła nowina spadła, albo się nowa hetmańska
 9 III,18|      dlatego mitra mu z głowy nie spadła, bo Sobkówna była szlachcianka,
10 III,31|         się z nią dzieje.~Ale nie spadła z konia na ziemię, bo ręką