Tom, Rozdzial

 1  I,4  |        Co waść mówisz: świece? - sosny! A pyski u każdej jakoby
 2  I,20 |          ogromny, ale drewniany. Sosny na ścianach pociemniały
 3  I,25 | dworskimi ludźmi i ubierała nimi sosny przydrożne, jednakże łatwo
 4  I,26 |      długo borem, pędząc tak, że sosny przydrożne zdawały się uciekać
 5 II,1  |    godzina i druga, aż na koniec sosny najbliższe z czarnych uczyniły
 6 II,1  |          echo leśne odrzucało od sosny do sosny, aż przyniosło
 7 II,1  |      leśne odrzucało od sosny do sosny, aż przyniosło jakoby grzmot
 8 III,15|   laudamus! Gdy jechał lasem, to sosny ciemne, gdy polami, to łany
 9 III,19|          za nogę mnie przecie do sosny nie przywiążą. Byle mnie
10 III,22|          waszą książęcą mość, że sosny żmudzkie będą rodziły łońskiego