Tom, Rozdzial

 1 III,7 |          Ot, zaraz pod bokiem był Sandomierz, w którym pułkownik Szynkler
 2 III,7 | Czarniecki nowe gotował im ciosy.~Sandomierz w szwedzkim ręku mógł ciągle
 3 III,7 |           potrafią; my zaś, mając Sandomierz, żywności z Krakowa od Wirtza
 4 III,7 |          znalazł, wezmę nie tylko Sandomierz, ale i Warszawę!~I nie słuchając
 5 III,7 |         muszkietem, i ruszyli pod Sandomierz.~Wpadli do miasta dość niespodzianie
 6 III,7 |          była radość, bo niemniej Sandomierz został w ręku polskim i
 7 III,9 |    marszałka i rzekł:~- Teraz pod Sandomierz! pod Sandomierz, jako najprędzej!
 8 III,9 |         Teraz pod Sandomierz! pod Sandomierz, jako najprędzej! Umie już
 9 III,10|         pochodami miał wracać pod Sandomierz, aby do upadłego króla szwedzkiego
10 III,10|          bo gdybym ja nadążył pod Sandomierz, tedy byśmy we dwóch z hetmanem