Tom, Rozdzial

 1  I,4  | jałowcowych drewek do kominka i rzuciwszy je wedle trzonu, począł
 2  I,20 |        serce zabiło mu żywiej i rzuciwszy pachołkowi lejce szedł do
 3  I,25 |  spokojną, ale surową i groźną.~Rzuciwszy okiem na żołnierzy, czy
 4 II,18 |      pomyślał.~I zatrzymał się. Rzuciwszy za siebie spojrzenie ujrzał
 5 II,25 |    wzgórza, zeskoczył z konia i rzuciwszy lejce jednemu z masztalerzów,
 6 II,37 |        książę koniuszy pohańbił rzuciwszy na jednego taką hańbę!~-
 7 II,38 |        książę koniuszy pohańbił rzuciwszy na jednego taką hańbę!~-
 8 III,1 |    polskie, stojące w gotowości rzuciwszy się z impetem na nieprzyjaciela,
 9 III,21|      przerwał pisk Anusi, która rzuciwszy się nagle Oleńce na szyję
10 III,26|    zgrzytnął strasznie zębami i rzuciwszy się na ławę, wsparł w milczeniu