Tom, Rozdzial

 1  I,5  | niezmierną żywością do rąk jej przypadł. Ona zaś, choć poprzednio
 2  I,8  |       któren staremu Pakoszowi przypadł w udziale. Kozak grzał się
 3 II,5  |   pamiętacie, jako mi do serca przypadł w Kiejdanach? Sam on też
 4 II,13 |  wreszcie, gdy olbrzymi rajtar przypadł pod skałę i począł wrzeszczeć,
 5 II,13 |     krzyknął pan Andrzej.~Wtem przypadł do trupa drugi rajtar pragnąc
 6 II,15 |        do głównej kwatery, gdy przypadł oficer na spienionym koniu.~-
 7 II,21 |  senatorów. - Tak nam do serca przypadł, jak mało kto... Już cię
 8 II,35 |     pan cześnik koronny wielce przypadł do serca Kmicicowi. Było
 9 II,35 |        wielu innych.~A jako on przypadł do serca Kmicicowi, tak
10 III,29|    pomyślał.~Lecz w tej chwili przypadł do niego pan Chrząstowski,