Tom, Rozdzial

 1 II,13 |      zbudzili się z radosnym okrzykiem: "Nie ma Szweda!" Jednakże
 2 II,33 |   czy nie rzucą się z dzikim okrzykiem na te cuda.~Lecz oni jechali
 3 II,36 |    wstrzymał ich trzykrotnym okrzykiem, sam zaś zwrócił się do
 4 II,42 | nadciągający oddział gromkim okrzykiem. Żołnierze sądzili, że to
 5 III,9 | Wojska powitały go grzmiącym okrzykiem. Co który oddział nadciągnął,
 6 III,15|   ani na chwilę i szlachta z okrzykiem : "Górą Mazury!", rzuciła
 7 III,27|      nimi, sieką i tratują z okrzykiem:~- Lauda! Lauda!~To pan
 8 III,27|  nohajcy wyrzucili z gromkim okrzykiem czapki w górę.~Akbah-Ułan
 9 III,29|    się strzały, pomieszane z okrzykiem żołnierstwa.~Poznał tedy
10 III,30|  chorągwie witały go gromkim okrzykiem, a on głowę podniósł i pytał