Tom, Rozdzial

 1 II,10| święta, gdy dzwony oznajmiały nabożeństwo, tłumy wychodziły z domów
 2 II,10|   ponieważ zaniedbawszy prawe nabożeństwo, przeszedł na fałszywe.
 3 II,11|    pieszym ludem ciągnącym na nabożeństwo. Z wysokich wież poczęły
 4 II,12|      możemy puszczać ludzi na nabożeństwo, ale ostrożność godzi się
 5 II,13|  tamowano przystępu pobożnym, nabożeństwo odbywało się zwykłym trybem,
 6 II,14|  dwoił się i troił. Odprawiał nabożeństwo, zasiadał na radach, nie
 7 II,14|     wszystkie dzwony. Po mszy nabożeństwo nie ustawało jeszcze: wyszła
 8 II,17|     udania się do twierdzy na nabożeństwo. Może liczył Miller, iż
 9 II,17| skończyło się jeszcze poranne nabożeństwo, gdy huk niezwyczajny wstrząsnął
10 II,17|     odprawiali po okopach swe nabożeństwo i działa milczały. Miller