Tom, Rozdzial

 1  I,5  |     klęski nadzwyczajne. Tętent leciał przed nimi i za nimi; z
 2  I,5  | śnieżnej drodze, a na ich czele leciał pan Andrzej, jakby go zły
 3 II,24 |    chmur nie było, to wzrok ich leciał w bezbrzeżną, białymi śniegami
 4 II,24 |      który ciężył im ku ziemi i leciał przez ręce. Jednakże na
 5 II,25 |      koronny, Jerzy Lubomirski. Leciał on jak wicher ową ulicą,
 6 II,33 |        rycerz prowadził. Kmicic leciał jak błędny za nim, z kołpakiem
 7 II,42 |        lud przejechał po niej i leciał dalej, jakoby ludzie i konie
 8 III,4 |    pędem, a na czele wszystkich leciał z szablą wzniesioną nad
 9 III,27|        ogarnęła go jak wicher i leciał na czele Tatarów, aż iskry
10 III,27|        rzeki.~Sam pan podskarbi leciał przy jednej ze swych chorągwi