Tom, Rozdzial

 1  I,14 |      daną, bo chcę szczęścia tej krainy, bo nie tu jeszcze koniec
 2  I,14 |          rozumie! A wówczas obie krainy znowu się połączą i zleją
 3 II,2  |        jakby całkiem jakieś nowe krainy. Siąść tylko na koń i jechać
 4 II,30 |         i chwałę przez wszystkie krainy królestwa polskiego rozszerzać,
 5 II,31 |         i chwałę przez wszystkie krainy królestwa polskiego rozszerzać,
 6 II,33 |       dalej Zagłoba - że zamiast krainy ruskie pustoszyć, w sukurs
 7 III,3 |        ten intencje moje dla tej krainy ocenić potrafi, ufności
 8 III,12| dobrawszy się do skarbów bogatej krainy, rozłakomił się tak dalece,
 9 III,13| dobrawszy się do skarbów bogatej krainy, rozłakomił się tak dalece,
10 III,16|   tajemnicze a słodkie, jakoby z krainy snów rozkosznych. na jawę