Tom, Rozdzial

 1  I,10 |       nakładać... Ot, do czego doszło!... Ale masz, błaźnie, dukata
 2  I,24 |       i odjechać? Ot, do czego doszło! Ale co jej rzec?... Czy
 3 II,7  |      Zagłoby jako regimentarza doszło do uszu książęcych. Dano
 4 II,32 |   uczyniwszy... Jakże! do tego doszło, że Kmicic Chowańskiego
 5 III,11|        wam, że w końcu do tego doszło, że jak tylko do stołów
 6 III,14| zapamiętał, że się chce żenić. Doszło to i do księżnej Januszowej,
 7 III,16| podziwem, uwielbieniem. Powoli doszło do tego, że gdy myśli o
 8 III,20|        co następuje:~"Ponieważ doszło do naszej wiadomości, że
 9 III,22|   sprowadziło zupełny bezład i doszło do tego stopnia, że książę
10 III,29|  człowiek mógł się zakochać. I doszło do tego, że on, który oprócz