Tom, Rozdzial

 1  I,10|        mu brak, ale żołnierskiej cierpliwości, którą tylko praktyka wyrabia.
 2  I,13|      pozwolisz bić póty, póki ci cierpliwości nie zbraknie, a potem, ni
 3 II,8 |   miecznikowi widocznie zabrakło cierpliwości, bo odrzekł żywo:~- Próżno
 4 II,11|          ale obawiam się nadużyć cierpliwości waszej ekscelencji.~- Waszmość
 5 II,11|       nie obawiaj się znużyć mej cierpliwości. Owszem, jeśli zgłosisz
 6 II,16|         przez długie nadużywanie cierpliwości. Skutkiem waszego oporu
 7 II,20| miękkości, okrucieństwo; zamiast cierpliwości, zemstę.~A tymczasem z rąk
 8 II,23|    Zaniechaj mnie tedy, abym zaś cierpliwości nie stracił.~To rzekłszy
 9 II,37|         której by nie można przy cierpliwości igiełką wydłubać, lecz że
10 II,38|         której by nie można przy cierpliwości igiełką wydłubać, lecz że