Tom, Rozdzial

1  I,5  | spostrzegł, że wszyscy leżą na wznak, w jednakowej pozycji, i
2  I,7  |     Wołodyjowski - nie padł na wznak! ~I zagiąwszy połę Kmicicowego
3 II,4  |        chlasnął. Józwa padł na wznak, jak dąb, czaszką uderzywszy
4 II,13 |   zadarł głowę i zwalił się na wznak. Przez chwilę rzucał się
5 II,19 | okrywszy kilimkiem położyli na wznak na resztkach słomy. Trzy
6 II,29 |        ściany. Książę leżał na wznak na tureckiej sofie wysuniętej
7 II,29 |  oprawy, wyprężył się, padł na wznak i pozostał bez ruchu.~-
8 III,27|       zwalił się w trawę. Padł wznak.~Pan Andrzej stał przez
9 III,31|  chorąży orszański. I leżał na wznak na wozie; głowę miał obwiniętą