Tom, Rozdzial

1  I,1  |     że mu od razu serce jak wosk stopniało i odrzekł:~- Waćpanna
2  I,16 |    Szlachcic miękki był jak wosk; gdym z nim gadał, płonił
3  I,17 | Ugniotę ja go w palcach jak wosk, nie bój się!... Ale to
4 II,21 |   żółtą i przezroczystą jak wosk kościelny. Oczy królewskie
5 II,34 |   nimi rady dam i na miękki wosk ich ugniotę.~- Ale co ci
6 II,40 | Bogusławowym ręku miękł jak wosk. Obyczaje miał polerowne
7 III,18|      a szlachcic zmiękł jak wosk i odrzekł:~- Bóg waszej
8 III,18|    topiąc tymczasem obficie wosk.~- Patrz, jak się świece
9 III,18|    cnota stopi się dziś jak wosk.~- Dziw, jak długo trwa