Tom, Rozdzial

1  I,17 |       Zagłobie i jego cudownej ucieczce.~- Zadziwiająca to jest
2  I,19 |      Wiedział już też hetman o ucieczce pułkowników, o zbuntowaniu
3 II,39 |       jest pisany z Brańska, w ucieczce i konfuzji - rzekł - dlatego
4 III,17|       czym już radzili o samej ucieczce. Rzecz nie była zbyt trudna,
5 III,19|      przychodzić do siebie i o ucieczce zamyślać.~Tymczasem nadjechał
6 III,20| poczęli tym gorliwiej myśleć o ucieczce.~Oleńka radziła ją wszelako
7 III,23|       tchórz oblatuje, niech w ucieczce ma nadzieję, nie we mnie.
8 III,28|  zastrzelony za Poniewieżem, w ucieczce przed podjazdem szwedzkim.~
9 III,31|       nogi ich zwracają się ku ucieczce, tak owa Rzeczpospolita