Tom, Rozdzial

1 II,6  |     gości mamy! serca mi nie tracić! Jeśli to Radziwiłł, to
2 II,13 |     zwątpieniem i sam począł tracić nadzieję?~A przecie tu ludzie,
3 II,19 | Wreszcie i sam Miller począł tracić nadzieję, a po wysadzeniu
4 II,19 |      Sadowski.~Miller począł tracić zimną krew.~- I ten klasztor
5 II,20 |     i grzechy rozkazywał nie tracić nadziei i do ratunku upadłej
6 II,22 |  obmyślili. Szkoda nam czasu tracić, skoro nasza obecność znacznie
7 II,39 |      co się stało, jął głowę tracić i podjazd za podjazdem wysyłał,
8 III,6 |  ludzi i konie, by czasu nie tracić, przestrzeń między nim a
9 III,26|      mu w żyły; już i chwili tracić nie chciał, jeno Prusaków