Tom, Rozdzial

1  I,1  |      odwracasz, żem dotąd i w oczy spojrzeć nie mógł. Ot! tak! odwróć
2  I,5  |        utrzymany. Dość bowiem było spojrzeć na wolentarzy pana Kmicica,
3  I,14 |      nikogo, kto by śmiał w słońce spojrzeć nieulękłym okiem... Byli
4  I,24 |           jej chciał w oczy bliżej spojrzeć, to mi pan Wołodyjowski
5  I,26 |               Nie śmiesz mi w oczy spojrzeć, panie Kmicic, z tyłu się
6 II,5  | błogosławić. U mnie dość na człeka spojrzeć, żeby wiedzieć, co wart.
7 III,4 |            żadnemu Szwedowi w oczy spojrzeć bym nie śmiał!"~To rzekłszy
8 III,14|        dalej Hassling. - Dość było spojrzeć na księcia, by to poznać.
9 III,32|          że nie śmiałaby mu w oczy spojrzeć; to znów poczynała mówić