Tom, Rozdzial

1  I,7  |       weszło, ranek na świecie był radosny, prawdziwie wiosenny. Laudańscy
2 II,15 |       szaty zaległy mury. Piękny i radosny był to dzień. Niewiasty
3 II,16 |   przyrzeczeń przywiązywać.~Miller radosny był, bo sądził, że dopływa
4 II,25 | towarzyszące królowi wydały okrzyk radosny; dosłyszano go z dala, bo
5 III,3 |           W sali uczynił się szmer radosny, lecz pan starosta trzepnął
6 III,4 |        Zagłoba zaś wydawszy okrzyk radosny ciął w skroń samego Swena,
7 III,11|         wieże stolicy. Na ów widok radosny okrzyk wyrwał się z piersi
8 III,14|         niewyspany, utrudzon, lecz radosny, że szaniec utrzymał, na
9 III,29|       umazany krwią, zdyszany, ale radosny, opowiadał do wschodu słońca,