Tom, Rozdzial

1  I,6  |        tym najlepiej. Była cała przepaść między samym panem Kmicicem
2  I,14 |    Zgubcie kraj, pogrążcie go w przepaść, odtrąćcie rękę, która go
3  I,21 |        go ratować. Takaż to już przepaść była między nimi, tak dalece
4 II,7  |         się księciu, że upada w przepaść. Ze wszystkich jego robót
5 II,24 | oderwana od opoki, tocząc się w przepaść, druzgoce wszystko w biegu,
6 II,35 |  natomiast może fortuna dziewce przepaść i na dojrzałe lata zostanie
7 III,9 |       jakoby wody jej spadały w przepaść niezgłębioną. Wtem z boku
8 III,16|         ujrzawszy grożącą sobie przepaść, tylko twarz jej pobladła
9 III,17|         ujrzał najstraszniejszą przepaść dla ojczyzny i jak lew ryczeć