Tom, Rozdzial

1  I,5  |             Waćpanu dawno już się pomieszał... Siadaj, siadaj!~Usiadł
2  I,20 |    myślałbym, że strach zmysły ci pomieszał. Komużeś przysięgał: Radziwiłłowi
3  I,26 |    zmysłach i że ci się rozum nie pomieszał? Czyś zapytał samego siebie,
4 II,20 | nieprzyjaciel wszystkie te rzeczy pomięszał; ale jeden do drugiego,
5 II,26 |           chwyciło i rozum ci się pomieszał. Teraz znów mówisz, żeś
6 II,27 |           czoło.~- Mróz mi mentem pomięszał, miłościwy panie - rzekł -
7 III,6 |          diabłów!!~- Rozum mu się pomieszał! - poczęto wołać.~- Konia
8 III,9 |         na wyścigi; krzyk komendy pomieszał się z krzykiem żołnierstwa,
9 III,15|           Krzyk tratowanej hołoty pomieszał się z krzykiem laudańskich,