Tom, Rozdzial

1  I,25 |       czołem grzywkę jasnozłotej peruki lub też może własnych, obfitych
2  I,25 |          było poznać ze stroju i peruki.~Dalej, wedle wozowni, zakładano
3  I,26 |         bujne, jasne sploty jego peruki - i biegli dalej, aż biała
4 II,7  |    skórze miękkość i połysk. Bez peruki na głowie, bez barwiczki
5 II,8  |        zgiął się we dwoje, pukle peruki spadły mu po obu stronach
6 II,8  |  podniósł głowę, strząsnął pukle peruki na plecy i szurgając mocno
7 II,19 |    Miller chwytając się za włosy peruki - na koń!~Po chwili mknęli
8 II,21 |          loki nadzwyczaj obfitej peruki.~Pan Andrzej przysunął się
9 III,14| pasterskich strojów, po wstęgi i peruki. On desperację udawał, pod